We zitten inmiddels diep in oktober, de maand die écht benadrukt dat de vrolijke en zonnige zomerperiode voorbij is. Alles wordt duisterder en grimmiger in aanloop naar de wintermaanden. Met als hoogtepunt Halloween aan het einde van de maand. Geheel in traditie kunnen we in de wereld van de Star Wars comics ook dit jaar weer een speciale griezel-uitgave verwachten. Waar we vorig jaar mochten genieten van Tales from the Rancor Pit, krijgen we nu Tales From The Death Star voor onze kiezen. Is het een lichtpuntje in deze donkere dagen?
Voor lezers met een korte aandachtsspanne, zijn de Tales From-stripboeken prima geschikt. Voor de prijs van één graphic novel krijg je in elk geval vier korte verhalen, die elk op zichzelf prima te lezen zijn. Hierdoor kun je in korte etappes van deze uitgaves genieten. Maar gelukkig is er er ook gedacht aan de geconcentreerde lezer, want de diverse verhalen hebben een overkoepelende thematiek en worden aan elkaar verteld door een raamvertelling. Net als de uitgave van vorig jaar. Degene die dit (net als de vorige Halloween-comic) zo leuk heeft opgezet is een bekende in de wereld van Star Wars-boeken en comics: Schrijver Cavan Scott.
Zoals de titel van de nieuwste uitgave doet vermoeden, draait alles dit keer om de Death Star. Of eigenlijk beide Death Stars. De titel klopt dus niet helemaal, maar ach. We starten op de planeet Kef Bir, die we kennen uit The Rise of Skywalker. Vanaf de kust zien we in de verre oceaan de resten van de tweede Death Star die in Return of the Jedi werd vernietigd. Er hangt een onheilspellende sfeer, mooi in beeld gebracht door tekenares Soo Lee. Een knul genaamd Fry maakt aanstalten om net als Rey in Episode IX richting het wrak te varen. Op dit moment is nog niet duidelijk of dit zich vóór of na die film afspeelt. Fry wordt tegengehouden door een mysterieus duister figuur die hem waarschuwt dat een Death Star een gevaarlijke plek is. Dit doet het wezen door met een aantal verhalen over beide gevechtsstations terug in de tijd te duiken.
The Creature from the Trash Compactor
We zien de tekenstijl veranderen in iets kleurrijkers; het eerste verhaal wordt verteld. Maar laat het vrolijke uiterlijk je niet op het verkeerde been zetten, want zoals de titel doet vermoeden gaat het hier om de Dianoga, het monster uit A New Hope. Een groep strijders trekt de diepere niveaus van het gevechtsstation in om het tegen het monster op te nemen, maar dit gaat niet van een leien dakje. Zonder al te veel te verklappen kan ik zeggen dat dit hoofdstuk een eerbetoon is aan de horrorfilmklassieker Alien. Maar dan uiteraard met een Star Wars-sausje.
Wild Squadron
In het tweede kortverhaal verhuizen we naar de Death Star II, in de tijd dat deze nog in aanbouw maar al wel operationeel was. Het is Life Day en TIE-fighterpiloten Gatt en Rode wisselen verhalen uit over het legendarische Wild Squadron: volgens de legende duikt eenmaal per jaar op deze speciale dag een spookachtige groep gevechtsschepen op. Schijnbaar zou dit eskader bestaan uit de verdoemde zielen van overleden Jedi. Het zou geen Halloween-special zijn als de piloten op de eerstvolgende verkenningsvlucht Wild Squadron vervolgens niet tegen zouden komen. En het ziet er spectaculair uit, prachtig in beeld gebracht door tekenaar Fico Ossio: Een spookachtige Jedi Vector uit The High Republic kondigt de komst aan van een gigantische onverslaanbare groep bekende Star Wars-schepen. We zien X-Wings, Y-Wings, Jedi en Naboo Starfighters, ARC-170’s en meer!
We Shall Double Our Efforts
Tussen de verhalen door komen we er langzaamaan achter wat Fry precies van plan is. Maar ondertussen heeft de duistere figuur nog meer verhalen in petto. Ineens zien we de indrukwekkende openingsscène uit Return of the Jedi, waarin Emperor Palpatine en Darth Vader met een Keizerlijke Lambda-class Shuttle op de tweede Death Star arriveren. Bij het onthaal is ook een delegatie van de bouwploeg aanwezig, met aan het hoofd ene Tril Jindrax. De man ziet dat er na de aankomst van de Sith ook enkele mysterieuze relikwieën uit Palpatine’s persoonlijke verzameling aan boord worden gebracht. Waaronder een ring die naar verluidt de doden tot leven zou kunnen wekken. Aangezien Jindrax om nieuwe werkers verlegen zit, steelt hij de ring en probeert de kracht hiervan uit op de lijken van het tijdens de bouw overleden constructiepersoneel. Tekenaar Juan Samu laat ons vervolgens in geuren en kleuren meegenieten van alle nare gevolgen van dien.
The Haunting of Grand Moff Tarkin
Het laatste verhaal is de klapper van dit boek. Dit gedeelte is getekend door één van mijn favoriete Star Wars-tekenaars bij Dark Horse Comics, Ingo Römling. En het lijkt of de schrijver het tofste verhaal expres voor hem heeft bewaard. We zien een jonge Wilhuff Tarkin (de latere Grand Moff uit A New Hope) die op de planeet Eadu zijn broer Gideon opoffert om aan de gevaarlijke lokale fauna te ontsnappen. Vervolgens maken we een tijdsprong naar de laatste momenten van Tarkin’s leven aan boord van de eerste Death Star, kort voordat deze wordt vernietigd. Tussen de bekende momenten uit Episode IV door merken we dat de Grand Moff zelfs op latere leeftijd nog steeds wordt geplaagd door visioenen omtrent deze herinnering. En daar blijft het niet bij.
Als je wilt weten hoe deze verhalen en dat van Fry eindigen, zul je de comic echt zelf moeten checken. En ik kan je echt aanraden om dit te doen, want de diverse verhalen zijn zéér de moeite waard! Uiteraard is de Star Wars-output van Dark Horse Comics wat meer op kinderen gericht, maar laat je dit niet weerhouden, want de inhoud van dit boek bevat genoeg creepy elementen die voor de allerjongste stripliefhebbers best heftig kunnen zijn. Van moordende monsters gaan we via geesten en zombies naar een psychologische spiraal van waanzin, waarbij het doormidden klieven van levende (of zijn het ondode?) wezens en het tonen van andere lugubere verschijningen niet wordt geschuwd.
Het was tof om verwijzingen te zien naar de High Republic, Tarkin’s geschiedenis en enkele bekende filmscènes (die nu in een heel ander daglicht geplaatst zijn). De creativiteit van schrijver Cavan Scott lijkt geen grenzen te kennen, want de losse verhalen zijn allemaal compleet verschillend en onderhoudend. Dit in combinatie met het gevarieerde tekenwerk, zorgde ervoor dat ik naar meer verlangde. Het laatste verhaal had van mij zelfs een complete comic mogen zijn! Hierdoor kijk ik nu alweer reikhalzend uit naar wat Dark Horse Comics voor Halloween volgend jaar in petto heeft!
Star Wars: Tales from the Death Star wordt door Dark Horse Comics enkel in de Verenigde Staten en Canada uitgegeven. Het is uiteraard wel mogelijk deze comic te importeren via bepaalde webwinkels, of af te wachten tot een Europese uitgever de comic hier uitbrengt.
Met dank aan Dark Horse Comics voor het ter beschikking stellen van Star Wars: Tales from the Death Star voor deze review.