Precies 803 dagen geleden verscheen de laatste aflevering van The Mandalorian op Disney+. Het was in december 2020 dat we allen naar het scherm keken en inzagen dat die ene X-Wing die hulp kwam bieden gigantische gevolgen ging hebben. The Mandalorian nestelde zich in de klassieke Star Wars-lore. Nu, meer dan 800 dagen (en een paar uitstapjes in The Book of Boba Fett verder), is het eindelijk tijd om terug te keren naar de serie.
Winactie The Mandalorian
Wil jij kans maken op een van de prijspakketten die Disney weggeeft in verband met de lancering van The Mandalorian’s derde seizoen? De pakketten bestaan uit: een totebag, een notebook, een popsocket, een pin badge en een hoodie.
Ga nu naar StarWars.community en druk op de knop om kans te maken op één van de vier prijzen!
Mensen die The Book of Boba Fett gemist hebben zullen zich waarschijnlijk aansluiten bij de uitingen van High Magistrate Greef Karga. “I’m confused, I thought you had completed your mission but you’re still running around with the same little critter.” Het is waar het vorige seizoen haar einde vond. Grogu werd door Luke meegenomen om zijn training naar Jedi te starten terwijl Mando achterbleef. Zijn missie was geslaagd. Toch, enkele afleveringen uit The Book of Boba Fett draaide in zijn geheel rondom het avontuur van Din Djarin en Grogu en vooral rondom de reden waarom het duo onafscheidelijk blijkt te zijn. Belangrijke informatie waar deze eerste aflevering eigenlijk maar een paar seconden stil bij staat. Ik had het niet anders willen zien.
The Mandalorian is op zoek naar verlossing van zijn zonden
Seizoen drie start met de queeste om verlossing te krijgen. Verlossing van het feit dat Din geen Mandalorian meer is. Hij heeft het credo geschonden en zijn helm afgezet. Uit vrije wil. Om verlost te worden van zijn zonden moet hij baden in het water in de mijnen van de planeet Mandalore. Sinds deze planeet verwoest is (wederom, kijk The Book of Boba Fett) en mogelijk giftige dampen de atmosfeer vullen, is ’the way’ zwaarder dan ooit. Din is geen Mandalorian meer en kan dat ook niet worden. En dat is zonde, want de opening van de serie laat zien hoe klein de groep Mandalorians is geworden na de diverse gevechten uit voorgaande seizoenen. Terwijl een nieuwe vondeling zijn eed aflegt om toe te treden tot de Mandalorian Creed wordt de gehele groep al snel aangevallen door een gigantische krokodil. Waar het een visueel spektakel bracht, liet het ook zien dat de groep Mandalorians nog steeds goed samen weet te werken en dat elk onderdeel in de schakel belangrijk is. Zelfs wanneer de reddende knal door Din gegeven blijkt te worden. Want nogmaals, hij is geen Mandalorian meer.
Om de titel te mogen dragen moet de gevaarlijke tocht richting Mandalore gemaakt worden, maar Din besluit al snel dit niet in zijn eentje te kunnen. Al snel vliegt hij met zijn Naboo Starfighter richting een oude vriend op een bekende planeet. Daar bij Greef Karga sneuvelde ooit de droid die hij wist te vertrouwen. IG-11 gaf zijn leven voor Grogu, voor Mando. En aangezien Din geen droids vertrouwt (iets wat in seizoen één vaker dan eens duidelijk werd gemaakt), zet hij alles op alles om IG-11 opnieuw tot leven te wekken. In een scène die niet zou misstaan in de gemiddelde Terminator-film blijkt echter snel dat het opnieuw samenstellen van IG lastiger kan worden dan gedacht. Als een soort ‘factory reset’ is de droid terug naar zijn originele missie. De missie die hij had in het begin van seizoen één; het opsporen en doden van ’the asset’. IG moet opnieuw geprogrammeerd worden, opnieuw in elkaar gezet. En wie kan beter droids bouwen dan Babu Frik? Juist, meerdere Anzellans bij elkaar!
Hoewel een andere missie hier gestart lijkt te worden – de Anzellans hebben onderdelen nodig die niet makkelijk te krijgen zijn – lijkt een conflict tussen Greef en een groep piraten ook het conflict van Mando te worden. Hier zijn de invloeden van de oude westerns wederom goed te voelen. Wie trekt eerst zijn wapen? Wie is sneller dan de ander? Wie loopt weg en wie heeft een gat in zijn middel? De piraten, werkende voor Captain Gorian Shard, leggen al snel het loodje. Echter één van hen mag gaan om de boodschap door te brengen dat Nevarro een veranderde planeet is. Uiteraard lijkt deze keuze slim te zijn, maar brengt het de nodige gevaren met zich mee.
Dogfights en voortbouwen op het verleden
Wanneer hij en Grogu de planeet verlaten wacht deze piraat op hem. Met versterking van enkele andere schepen begint al snel een heuse dogfight tussen enkele asteroïden. Met warme gevoelens aan het ruimtegevecht tussen Obi-Wan en Jango uit Attack of the Clones voltrekt dit gevecht zich waarbij duidelijk is dat de makers meer en meer nadenken over hoe dit soort scènes in beeld wordt gebracht. Din beweegt haast onzichtbaar tussen de gigantische stenen en weet steeds op te duiken om een tegenstander om te leggen en daarna wederom te verdwijnen. Het deed mij denken aan hoe Ahsoka in The Jedi (seizoen twee, aflevering vijf) te werk ging en de omgeving wist te gebruiken om zich te verhullen en dodelijk toe te slaan. Mando heeft duidelijk opgelet tijdens zijn samenwerking met haar. Echter, wanneer een gigantisch schip hem opwacht en alle kanonnen richting hem en Grogu laat wijzen komt de kracht van de Naboo Starfighter Mando al snel ten goede. Met een gigantische snelheid schiet hij weg, de veiligheid tegemoet. Peli Motto kan met trots naar haar schip kijken. Je kan er vergif op innemen dat we deze piraten nog vaker tegen gaan komen dit seizoen.
Misschien krijgen we een link met Hondo Ohnaka? We weten dat later dit jaar Ahsoka het verhaal van Rebels gaat vervolgen en de zoektocht naar Thrawn voort gaat zetten. Het is dan ook niet vreemd wanneer Hondo ineens op zou duiken tussen deze piraten. Sowieso is de link met Star Wars Rebels snel gelegd aangezien een prachtige scène in hyperpace ons voor het eerst in live-action laat kijken naar de Purrgil, de ‘walvissen in de ruimte’ die we ook in Rebels voorbij zagen komen. De scène voegde vooralsnog weinig toe naast prachtige beelden. Maar toch bracht het even de magie terug op het scherm. Het fantastische van dat wat Star Wars ook kan zijn.
De toekomst van Mandalore
Het contrast tussen Greef en Bo-Katan kan niet groter zijn. Waar Greef de avonturen uit eerdere seizoenen heeft omgezet om zijn thuis te verbeteren en een betere samenleving te creëren, is voor Bo-Katan alles in het water gevallen. Haar missie om de Darksaber te winnen en Mandalore te regeren lijkt voorbij. Din won de saber van Moff Gideon in de laatste aflevering van seizoen twee waardoor de kracht van het zwaard, het symbool waar het voor staat, volledig aan haar voorbij is gegaan. Hoewel ze hem niet uitdaagt tot een duel lijkt ze nog steeds vuur in haar ogen te hebben. Zelfs nu alles en iedereen om haar heen haar verlaten lijkt te hebben. Waarom Mando overtuigd is Bo-Katan en IG-11 nodig te hebben voor zijn missie is nog niet duidelijk, waardoor ik me afvraag of Bo-Katan dit seizoen geheel aan de kant van Din blijft, of toch tegen hem gaat strijden om de Darksaber terug te krijgen. Gaat Din Mandalore heroveren? Is het toch Bo-Katan? De fundering voor een interessant seizoen is in ieder geval gelegd.
The Apostate is vooral een aflevering om kijkers even te laten weten wat de stand van zaken is. De pionnen worden op de juiste plek gezet en de wereld waar ze in staan wordt opnieuw geïntroduceerd. Nee, er is geen schokkende onthulling zoals ‘Baby Yoda’ dat was in de eerste aflevering van seizoen één. Maar dat is ook niet nodig. Het weet niet de hoogtepunten uit de The Book of Boba Fett-aflevering Return of the Mandalorian te evenaren, maar het komende conflict lijkt uitgestippeld te zijn. Welkom terug, The Mandalorian!