Het zat er aan te komen: een flashback-episode in The Acolyte. Er waren al verschillende hints dat we ergens dit seizoen terug in de tijd zouden gaan om meer te weten te komen over de geschiedenis van Mae, Osha, Indara, Sol, Torbin en Kelnacca. Niet alleen viel het Ramon vorige week al op dat acteur Dean-Charles Chapman op erg onovertuigende wijze kunstmatig was verouderd (wat deed vermoeden dat we hem als jongere versie zouden gaan zien), ook was er al een promotiefoto verschenen waarop we jongere versies van Jedi Masters Indara en Sol zagen. Terug in de tijd dus! Wat, nu al?
Jazeker, net nu we een beetje bekend werden met karakters als Jecki Lon, Yord Fandar en Qimir, moeten we het in de derde aflevering al zonder hen stellen. Maar dat is niet erg. Want net als de bekendmaking dat Mae en Osha tweelingzussen zijn in de eerste aflevering, geeft dit aan dat de serie niet te lang wil wachten met het beantwoorden van mysteries die ons eerder zijn voorgeschoteld. We hadden bijvoorbeeld evengoed nog een of meer afleveringen in het ‘heden’ door kunnen gaan voordat we deze tijdssprong hoefden te maken. Van Star Wars zijn we nog wel eens gewend dat het verhaal ietwat wordt gerekt voordat we weer cruciale plot-elementen krijgen te zien.
Twee verschillende karakters
Het is wel ietwat onverwacht om als eerste ‘reguliere’ aflevering gelijk een flashback-aflevering voor onze kiezen te krijgen. Gelukkig zagen we de jonge versies van Mae en Osha al eerder, dus geheel verrassend is het niet om hen als achtjarigen te zien. Op de planeet Brendok zien we al direct dat Osha de zachtaardige van de twee is, terwijl Mae een vuriger karakter heeft. Beide kinderen vertonen op deze leeftijd al affiniteit met de Force. Iets wat ze te danken hebben aan Mother Aniseya en Mother Koril: hun moeders die zelf ook Force-gevoelig zijn en aan het hoofd staan van een clan heksen met hun eigen kijk op de Force: ze zien het als een draad en kijken neer op de leer van de Jedi.
Deze heksenkring deed mij direct denken aan de Nightsisters van Dathomir. Gelukkig heeft deze groep vrouwen weinig kwaad in de zin. Het blijkt dat ze ooit zijn verstoten en op Brendok een nieuw, afgezonderd bestaan hebben opgebouwd. De heksen willen niets liever dan met rust gelaten worden. Dit valt echter niet mee, want een Jedi-delegatie heeft hen ontdekt en is erg benieuwd naar de tweeling. Zoals verwacht bestaat deze groep uit de vier Jedi Masters die Mae zestien jaar later naar het leven staat: Indara, Sol, Kelnacca en Padawan Torbin. In een spannende confrontatie maken de Jedi op vrij opdringerige wijze bekend dat Force-gevoelige kinderen in de Jedi Temple thuishoren. Mother Aniseya ziet dit uiteraard niet zitten, maar er wordt een compromis gesloten: De kinderen mogen door de Jedi worden getest.
In een familie-overleg wordt bepaald dat de kinderen hun test opzettelijk moeten verknallen. Osha is echter zo gecharmeerd door de beloftes van de Jedi, dat de afgezanten haar al snel door hebben. Ze wil niet haar hele leven op de planeet blijven, maar als Jedi het universum ontdekken. Hierin weet Osha zelfs haar moeder te overtuigen. Mae voelt zich echter verraden en in een woede-uitbarsting sluit ze haar zus op en steekt de nederzetting in brand. Hierdoor weten we nu dus dat het Mae de verantwoordelijke was voor de vuurzee waarvan de Jedi tot voor kort dachten dat ze bij was omgekomen. Zoals verwacht weet Osha deze ramp ook te ontsnappen, waarna ze met de Jedi mee mag reizen naar Coruscant.
Lopend vuurtje
De manier waarop deze brand ontstond, was niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Hoe kan één meisje met een lantaarn ervoor zorgen dat een complete clan heksen zo snel wordt uitgeroeid? Dit ging naar mijn mening allemaal wat te vlug. Maar misschien is het laatste hier nog niet over verteld, want we zagen de gebeurtenissen uit het verleden voornamelijk door de ogen van Osha. Wellicht is dat ook de reden dat we verder weinig leerden over het afgezonderde bestaan van de Force-heksen: Osha wist de geschiedenis hierachter zelf wellicht ook niet.
Wat ik wel heel intrigerend vond was de manier waarop Mae en Osha zijn geboren: blijkbaar is hun moeder Koril net als Shmi Skywalker (de moeder van Anakin) zonder tussenkomst van een man zwanger geraakt. In dit geval heeft Mother Aniseya hier ook wat mee te maken gehad; de tweeling en Aniseya zijn namelijk menselijk, terwijl Koril van hetzelfde ras is als Darth Maul: een Zabrak. Hebben deze heksen het geheim ontdekt om vanuit het niets leven te creëren met de Force? Of ja, niet The Force natuurlijk, maar een vorm van magie die zij ‘threads’ noemen: hun versie van The Force.
Over Force gesproken: het viel me ook in deze aflevering weer op dat Osha nauwelijks Force-affiniteit lijkt te hebben. Zeker als je haar kunde vergelijkt met die van Mae. Zou dit de reden zijn dat ze in de tijd tussen Brendok en de Jedi-moorden met haar Jedi-opleiding is gestopt? Waarschijnlijk gaan we dit in één van de latere afleveringen nog ontdekken. Het tempo waarop vragen worden opgeworpen, gedeeltelijk worden beantwoord en nieuwe mysteries ontstaan kan ik tot nu toe in elk geval zeer waarderen!
Hartverscheurend
Iets wat ik ook heel erg kon waarderen zijn de vele kleine callbacks naar eerdere Star Wars-verhalen. Zo zat er in “Destiny” een gezonde dosis verwijzingen naar Star Wars Episode I – The Phantom Menace: Uiteraard gaat het over jonge kinderen die door de Jedi worden ingelijfd, maar ook op detailniveau zijn er dingen te herkennen: De manier waarop Osha met afbeeldingen door de Jedi werd getest is precies dezelfde als we zien bij de jonge Anakin Skywalker. (Al zagen we dit keer ook een oude bekende uit Rebels en Ahsoka langskomen: een Loth-cat!) Ook wanneer Osha in het bijzijn van haar moeder Aniseya opbiecht de planeet te willen verlaten, uit ze de hartverscheurende zin “Will I ever see you again?”, die regelrecht van diezelfde Anakin uit de eerste Prequel-film lijkt te komen.
Maar het allerbeste van deze aflevering waren toch wel de acteerprestaties van de veelzijdige cast en hoe mooi alles in beeld is gebracht. Beide kinderen overtuigen erg goed als zestien jaar jongere versies van de Mae en Osha uit de vorige twee afleveringen. Vaak hebben ze aan een veelzeggende blik genoeg om duidelijk te maken wat ze bedoelen. Een tekenend moment kwam hierbij op het eind van de aflevering, wanneer beide zusjes aan weerszijden van een kapotte brug stonden, die langzaam ineenstortte. Een mooie metafoor voor de verbroken band tussen deze karakters.
Was het dan echt zo’n geweldige aflevering? Nou ja… deels: Het blijft toch een uitgebreide flashback en die zijn in mijn optiek niet altijd even bevredigend. Ze halen de vaart ietwat uit het verhaal en daarbij kun je het niet erg spannend maken, want je weet toch al waar de karakters uit gaan komen: De tweeling en de Jedi overleven het. Nochtans weten we nu wel waar de verbaasde reacties op Mae’s terugkeer uit de vorige afleveringen vandaan komen en waarom Mae zo’n haat jegens de Jedi heeft. Daarbij was het erg tof om een kijkje te mogen nemen in de leefwijze van de heksenkring van Mother Aniseya. Maar volgende week graag weer zestien jaar vooruit in de tijd!
Voor nu kun je uiteraard zoals altijd over de nieuwste aflevering meekletsen binnen onze community op Discord, daarnaast vindt er net als elke woensdagavond om 21:00 een liveshow plaats die achteraf ook te beluisteren zijn als podcast. Join de Star Wars community vandaag!