Visions

Star Wars Visions Vol. 2 Review

Diverser dan ooit!

Waar elke uiting van Star Wars op elkaar aan moet sluiten, of dat nu een film, serie op Disney+, boek, comic of videogame is, heeft Star Wars: Visions de unieke mogelijkheid om de canon los te laten. Met elke aflevering een unieke visie op de franchise wist het eerste seizoen de Japanse animatie te omarmen om Star Wars op een nieuwe manier te presenteren. Nu is het tijd voor een vervolg.

Hoewel Visions een geslaagd experiment was, werd het nooit mijn favoriete Star Wars. Hoewel ik enkele afleveringen sterk vond, staat de Japanse animatie gewoon ver van mijn interessegebied. Daarnaast werden sommige verhalen ook ‘te Japans’ voor mij. Een enkele keer heb ik de volledige serie bekeken, waarbij ik enkele episodes een tweede keer gezien heb. Meteen vanaf de aankondiging van Star Wars Visions: Vol. 2 kreeg ik de hoop dat dit seizoen meer bij mij zou passen. Hoewel de Japanse invloeden nog steeds aanwezig zijn, heeft Lucasfilm er dit keer voor gekozen om animatiestudio’s van over de hele wereld hun visie op de franchise los te laten. En dat maakt seizoen twee voor mij nu al een geslaagdere uiting.

Elke aflevering een solide verhaal

Daarnaast weet elke aflevering, welke ongeveer tussen de elf en achttien minuten duren, een solide verhaal neer te zetten. Op en top Star Wars, terwijl het toch compleet anders is van dat wat we kennen. Sterker nog, van sommige afleveringen mag van mij best een complete serie gecreëerd worden. (Ik kijk naar jou, In the Stars.) Omdat er meerdere animatiestudio’s werken aan Visions, oogt elke aflevering anders dan de voorgaande. Zo is aflevering 1, Sith, visueel iets wat je nooit eerder zag. De manier waarop het duister en het licht hier op je afkomen is iets wat doordrenkt is in Star Wars lore, maar nooit zo getoond werd. Het omarmt compleet het idee dat in animatie veel meer kan dan in live-action, maar vooral ook dat het zich niet hoeft te houden aan de wetten uit de franchise. Het oogt compleet anders dan het meer traditionelere anime-achtige Journey to the Dark Head, wat in feite een zelfde soort verhaal lijkt te vertellen. De Jedi neemt het op tegen de Sith in een groots duel. Duidelijk is dat deze geanimeerd is door de studio achter The Legend of Korra en The Witcher: Nightmare of the Wolf wanneer je ziet hoe het gevecht tot leven is gewekt. Het is indrukwekkend.

Vergelijkbare beginpunten met andere uitkomsten in Star Wars: Visions

Het is wel opvallend dat veel afleveringen eenzelfde soort inval hebben. Een opzet waar de aflevering mee begint. Dat de studio’s een vrije hand hebben gekregen tijdens het creëren van hun episode is duidelijk, maar misschien was een beetje meer afstemming met elkaar hier wat meer op de plek geweest. Natuurlijk wil je creatieve geesten in een project als dit compleet niet belemmeren, het is natuurlijk hun visie op Star Wars, maar het had voor wat minder herhaling kunnen zorgen. Let wel; de herhaling zorgt ervoor dat een startpositie van een aflevering misschien lijkt op dat van een ander, maar de uitkomst is telkens compleet anders.

Compleet anders is ook, zoals ik al aangaf, de stijl waarin de shorts geproduceerd zijn. Van het ’typische’ anime veranderd Visions al snel in prachtige, CG-rendered animatie tot zelfs klei-animatie van Aardman, de studio achter Wallace and Gromit. Deze diversiteit zorgt er voor mij voor, als iemand die minder met anime heeft, dat dit seizoen veel beter te kijken is dan het vorige en zelfs kan rekenen op een tweede bezichtiging. Afleveringen zoals Screecher’s Reach en het eerder genoemde In the Stars behoren bij mij in ieder geval tot nieuwe favorieten. Qua vertellingen van het verhaal, de animatie en de totale uitwerking. De laatste wist mij zelfs even een traan te doen laten omdat het wel erg ‘close to home’ kwam. Dat deze aflevering ook het politieke aspect van Star Wars weet te integreren in een serie die veelal draait om korte, spectaculaire verhalen, is een interessant gegeven. Een genocide en onderdrukking door The Empire worden hier gebruikt om een cultuur te tonen zoals we eerder zouden verwachten in Andor. De verhalen kunnen hier erg duister worden, waarbij The Pit duidelijk een prijs moet krijgen. Misschien wel de meest intense aflevering die Volume 2 met zich mee brengt.

Compleet anders is weer The Spy Dancer waarin de visuele stijl meteen laat zien dat dit een Europese productie is. Studio La Cachette uit Frankrijk gebruikt een theater gevuld met Stormtroopers om een interessante blik te geven op een Rebel Cell. En wederom is het visueel iets wat je in geen andere aflevering tegen gaat komen. Overigens, hier zou ik ook best een vervolgaflevering op willen zien.

Waar Star Wars: Visions Volume 2 af en toe een beetje zichzelf weet te herhalen qua thematiek, is dit seizoen in mijn ogen sterker dan het eerste. De grotere afwisseling in animatiestijlen spreekt mij meer aan dat dat het in het eerste seizoen deed. Het gaat van bijzonder emotioneel naar krachtig, episch en behoorlijk komisch in enkele minuten. De lengte van de diverse afleveringen zijn precies goed om deze verhalen afgebakend te kunnen vertellen. Visions is dan misschien niet canon, maar het is wel de perfecte viering van dat wat Star Wars creatieve mensen kan brengen.

Star Wars Awakens
Een gezellige, sfeervolle community en een veilige omgeving waarin liefhebbers van popcultuur een hechte groep vormen.
Klik in dit vakje om meteen deel te nemen!