Fallen Order

Review: Star Wars Jedi: Fallen Order

9.2 Score
Jedi: Fallen OrderGametitel
15 november 2019Gamereleasedatum
Pluspunten
Op en top Star Wars.
Diepe lore.
Sterke gameplay.
Geweldige soundtrack.
Verbeterpunten
Mogelijk te moeilijk voor sommigen?
Samenvatting
Je focus bepaalt je realiteit, zoals George Lucas ooit schreef. Een focus van Respawn om de Star Wars-licentie binnen EA naar een nieuwe hoogte te brengen. En dat is ze gelukt.
Cijfer9.2

Voor spelers die hun spellen liever in hun eentje spelen, is Star Wars sinds de komst van Electronic Arts niet de beste vriend geweest. Met twee Battlefront games (waarvan de eerste puur een multiplayer shooter was en de tweede een korte, matige singleplayer bevatte) weet de ontwikkelaar deze type gamers niet echt aan te spreken. Nu komt Respawn Entertainment, een studio van EA, met Star Wars Jedi: Fallen Order én de belofte om deze spelers een verhaalgedreven third-person actiespel te geven in het universum waar we zo van houden. Respawn geeft met ‘J:FA’ een nieuwe hoop voor de toekomst.

J:FA is een mix van diverse games met daarover een behoorlijke Star Wars-saus. Het is een actie-avonturenspel dat zijn combat en manieren van terugkerende vijanden leent uit Dark Souls, terwijl het de energie en cinematische gameplay heeft uit een Uncharted en Tomb Raider. Voeg daar nog een wereld bij die als een heuse ‘Metroidvania’ opent en je hebt een geweldige speeltuin voor een Jedi. Hoewel jij vanaf het begin kunt kiezen waar je gaat en staat, heb je voor sommige plekken bepaalde krachten en upgrades nodig om ze te bereiken. Deze krijg je allemaal door het verhaal te volgen, een verhaal dat duisterder is dan ik had verwacht. Eigenlijk logisch wanneer je weet dat jij een Jedi bent, vijf jaar na Order 66 uit Revenge of the Sith. De ‘Purge’ waarin alle Jedi vermoord zijn ligt achter je, maar de effecten zijn duidelijk voelbaar. Jij bent Cal Kestis (gespeeld door Cameron Monaghan, The Joker uit Gotham), een Padawan die deze Purge heeft weten te overleven en sindsdien moet schuilen om maar in leven te kunnen blijven. Niet jezelf kunnen zijn omdat The Empire achter elke Jedi aan zit. Gelukkig sta je er niet alleen voor, maar vind je al snel een nieuwe mentor in Cere Junda (Debra Wilson), ook een overlevende Jedi. Hoewel Cal niet het meest diepe personage ooit is, zijn het juist Cere en je grootste vijand, The Second Sister, die diepgang genoeg krijgen om het verhaal interessanter te maken. Ik durf zelfs te stellen dat The Second Sister en de Inquisitors hier interessanter zijn dan ooit tevoren. Inclusief in Star Wars Rebels.

Denk nu echter niet meteen dat dit alles een zwaar, duister verhaal gaat vormen waarbij de essentie van Star Wars verloren gaat. Dat is compleet niet het geval. Tussen de weemoedige momenten door zit genoeg ruimte voor humor, veelal afkomstig van de kapitein van je schip Greez Dritus én je droid metgezel BD-1 (Buddy), welke qua bliepjes tot leven wordt gebracht door niemand minder dan Ben Burtt. Deze BD-1 voelt helemaal op z’n plek in een game als deze en is een beetje de BB-8 voor Cal. Hij reist mee op je rug en is tijdens je avontuur bijzonder handig. Door hem steeds van upgrades te voorzien kan hij steeds meer. Denk aan het hacken van andere droids, het openen van deuren die op slot zaten, het schijnen van licht in donkere plekken. Hij kan zelfs tips geven bij de vele puzzels in het spel wanneer je er zelf even niet uit kunt komen. Daarnaast scant hij de omgevingen om zo een heuse encyclopedie aan kennis en lore te verzamelen voor je. Het meest handige is nog wel dat de kleine droid je kan voorzien van extra health wanneer dat even nodig is.

Jedi Fallen Order

Tijdens het hoofdverhaal ga je als Cal een hoop planeten aandoen. Een verademing dat je niet steeds door mechanische hallen van Star Destroyers en Death Stars loopt, maar door open, mooie gebieden die veelal uit natuur bestaan. Natuurlijk zijn die befaamde gangen er, maar de afwisseling is flink. Denk bijvoorbeeld aan de beboste plekken op de thuiswereld van de Wookiees (waar je mogelijk een bekende tegen gaat komen). Voor fans die ook bekend zijn met de animatieseries Clone Wars en Rebels is het een feest om ook de planeet Dathomir tegen te komen. Sterker nog, omdat je vrij mag kiezen waar je gaat, was het de eerste planeet die ik bezocht. Om snel te besluiten dat mijn Cal nog niet krachtig genoeg was om dit gevaar aan te gaan. Elke planeet brengt genoeg om te ontdekken, uit te vinden en geeft tombes om doorheen te spitten. Ja, de link met Tomb Raider is snel gemaakt. Het toffe is dat de planeten in het begin bijzonder klein aanvoelen, maar gaandeweg, wanneer je meer kunt mogelijkheden vrij hebt gespeeld, openen de werelden zich letterlijk voor je. Ook hier merk je snel dat planeten per gebied flink van elkaar kunnen verschillen, wat ervoor zorgt dat je al snel je weg goed kunt vinden. Want weet; J:FA brengt geen zogenaamde ‘fast travel’, dus je gaat zelf overal te voet naar toe. De werelden bieden je genoeg manieren om te puzzelen, iets waar Lara Croft best even trots op zou zijn. Omgevingspuzzels, spelen met The Force, zwaartekracht, vuur en wind. De puzzels zijn niet de moeilijkste, maar op momenten heb ik toch echt minuten lopen zoeken naar een oplossing om het befaamde ‘oh ja-effect’ te krijgen.

Het ontdekken van de wereld om je heen is even belangrijk voor Cal als het volgen van het verhaal. Door van het begaande pad te gaan ontdek je genoeg dingen om vrij te spelen. Denk aan kostuums, skins voor BD-1 en je schip en nieuwe componenten om je lichtzwaard mee aan te passen. Daarnaast vind je ‘Force Echoes’, iets wat vergelijkbaar is met Audio Logs uit zo’n beetje elke andere game van tegenwoordig. Auditieve manieren om meer achtergrondverhaal aan je te geven. Het is genoeg om toch even om te lopen, even te klimmen naar waar je eigenlijk niet hoort te zijn en terug te gaan wanneer nieuwe gebieden begaanbaar zijn. De gevonden schatten kunnen namelijk ook Cal sterker maken, denk aan meer health of een betere manier om The Force te leren gebruiken. En je wil terug keren naar plekken waar je bent geweest omdat ontwikkelaar Respawn de game vol heeft zitten met belangrijke details. Vanaf de opening van het spel heb je meteen door dat er met liefde en kennis aan dit spel gewerkt is. Qua looks en geluid doet J:FA geen seconde onder voor het minstens zo briljante Battlefront 2 op dat gebied.

Als een heuse Star Wars-versie van Uncharted’s Nathan Drake kun je met Cal langs muren lopen, slingeren aan lianen terwijl alles om je heen ontploft, spring je van hoge rotsen af, zwem je door gevaarlijke gebieden, klim je om ‘the high ground’ te bereiken en wordt je vaker dan eens onder vuur genomen. Waar ik oorspronkelijk een beetje bang was voor de manier van besturen (aangezien ontwikkelaar Respawn puur en alleen first-person shooters in de portfolio had voor de release van J:FA), merk je al snel dat dit alles heel soepel uit je controller komt. Je springt, klimt, grijpt met The Force, valt (en respawnt meteen opnieuw) en ontdekt. Het is heel Nathan Drake, heel erg Lara Croft, maar dan met lichtzwaarden en The Force. En dat lichtzwaard mag je niet onderschatten. Het is het enige fysieke wapen dat je hebt tijdens het spelen van de game. Het gebruiken van het gevaarte is niets minder dan heerlijk. Zonder veel moeite sla je de lasers terug die Stormtroopers op je af vuren, snijd je door menig vijand heen of weet je je te verdedigen tegen inkomende aanvallen. Tenminste, wanneer je jezelf de tijd gunt om te kijken hoe je vijanden werken, wanneer ze aanvallen en wanneer jij het beste terug kan slaan. Pareren en aanvallen is vaker slimmer dan meteen je zwaarste slag in te zetten. Vijanden worden uiteraard steeds lastiger te verslaan. Stormtroopers maak je af met een simpele slag, maar er zijn sterkere varianten aanwezig die zich goed weten te verdedigen tegen een Jedi. Daarnaast zitten de planeten vol met inheemse wezens die het allen op jou gemunt hebben. Het is niet slim om zomaar op knoppen te gaan drukken tijdens de gevechten. Omdat je tijden het spelen steeds ‘skill points’ vrij speelt, speel je nieuwe, krachtigere aanvallen vrij. Het is wijs om deze te leren en ze goed toe te passen. Helemaal wanneer je The Force steeds beter onder de knie krijgt. Een blasterschot stil zetten in de lucht om daarna een Stormtrooper naar voren te trekken, tegen zijn eigen lichtgevende kogel aan is veel leuker dan de zoveelste slag met je lichtzwaard, toch?

Toch zijn er ook wat problemen met dat lichtzwaard. Hoewel ik het tof vind dat je steeds nieuwe onderdelen vrij kunt spelen om het lemmet en de kleur van je zwaard aan te passen, voelt het zwaard niet krachtig genoeg. Ja, Cal speelt nieuwe aanvallen vrij, maar ik had graag ook een manier gezien waarop het lichtzwaard sterker kan worden. Je hebt niet het idee dat je sterker wordt tijdens het spelen, je slaat alleen op andere manieren. Ik mis het ‘onthanden’ van vijanden. Waar je beesten door de midden hakt, zijn menselijke vijanden nooit gehavend na een gevecht. Nee, ik ben geen luguber persoon wie graag mensen in stukjes gehakt ziet worden, maar het is wel wat een lichtzwaard doet. Respawn heeft ervoor gekozen (of Disney?) om het niet bij menselijke vijanden te doen. Het doet een beetje af aan het wapen in je handen. Helemaal wanneer je weet dat het in oudere Star Wars-games wel het geval was (Jedi Academy, bijvoorbeeld). Helemaal tijdens de enorme ‘finishing moves’ waarbij Cal extra hard zijn best doet om zijn tegenstander om te leggen, zou zo’n Stormtrooper in delen op de grond moeten liggen. Het is een klein minpuntje, maar het moet even genoemd worden. Dat een lichtzwaard in een game niet altijd kan fungeren als dat we gewend zijn is logisch. Want anders zouden we elke deur die gesloten is gewoon open kunnen snijden als een ware Qui-Gon.

Jedi Fallen Order

J:FA is, wanneer je de moeilijkheidsgraad niet op makkelijk zet, geen game waar je zo doorheen loopt. Nee, dit is op momenten een behoorlijke uitdaging. Je gaat sterven. En waarschijnlijk vaker dan eens. Ook hier heeft ontwikkelaar Respawn naar een andere game gekeken; Dark Souls. Op veel plekken in het spel zijn meditatie-cirkels te vinden. Wanneer je deze gebruikt wordt je game gesaved. Sterf je, dan staat er groot RESPAWN in beeld (een in-joke?) en keer je terug naar je laatste meditatie. Bij deze cirkels kun je ook je verdiende punten inzetten om nieuwe mogelijkheden en aanvallen vrij te spelen en kun je rusten. Rusten brengt je levensbalk weer helemaal naar honderd procent, maar zorgt er wel voor dat elke vijand die je verslagen hebt weer terug tot leven komt. Soms is een volle levensbalk dat niet waard. Neem je de gok? Of open je die ene aanval om alles opnieuw te proberen? Tegen het einde van het verhaal ga je waarschijnlijk niet alle mogelijkheden open hebben gespeeld. Je moet toch nog terug naar alle planeten om de overige geheimen te vinden. Geeft je mooi de tijd om die laatste punten ook bij elkaar te sprokkelen.

Je merkt het, ik ben enorm te spreken of Star Wars Jedi: Fallen Order. Het is ontwikkelaar Respawn gelukt om een volledig singleplayer verhaal te vertellen binnen het Star Wars universum waarbij niet alleen gamers hun ding kunnen doen, maar ook de grootste fans van de franchise waar voor hun geld gaan vinden. Ja, J:FA is die game waar we zo op gehoopt hadden. Het brengt diepe Star Wars lore, toffe gameplay en een verslavende manier van ontdekken in combinatie met leuke puzzels en goede actie. Daarnaast is de soundtrack van bijzonder hoge kwaliteit en doet op momenten niet onder voor de iconische klanken van John Willams zelf. Hoewel niet elk gameplay element origineel is, is het Respawn gelukt om ze allemaal samen te brengen in een game die jouw aandacht meer dan waard is.

Star Wars Jedi: Fallen Order is 15 november 2019 uitgekomen voor PC, PlayStation 4 en Xbox One.

Star Wars Awakens
Een gezellige, sfeervolle community en een veilige omgeving waarin liefhebbers van popcultuur een hechte groep vormen.
Klik in dit vakje om meteen deel te nemen!