Nadat Phase 4 van de Marvel Cinematic Universe (gebruikelijk afgekort naar MCU) helemaal losgebarsten is in Spider-Man: No Way Home gaan we verder met Doctor Strange in the Multiverse of Madness. De film speelt zich een paar maanden na de laatste Spider-Man film af en zou de losse eindjes van WandaVision, No Way Home, What If en Loki aan elkaar gaan knopen.Â
Doctor Strange is nog maar nauwelijks bekomen van zijn avonturen met Spider-Man als hij alweer het Multiverse in moet duiken om de wereld te redden. We leren daarbij ook dat Wanda nog niet over haar zenuwinzinking is die ze had in WandaVision en weer op zoek is naar haar kinderen. En als ze die niet in dit universum heeft dan is er gelukkig nog een Multiverse! Op persoonlijk vlak heeft Strange het zwaar wanneer hij getuige is van de bruiloft van zijn geliefde Christine met een andere man. Een gevolg van zijn eigen keuze uiteraard, toen hij aan het eind van Doctor Strange (2016) besloot om het Sanctum te beschermen in plaats van met haar gelukkig samen te zijn.
Doctor Strange werkt samen met America Chavez
Tevens leren we America Chavez kennen (een karakter dat voor het eerst in 2011 in de comics verscheen en zich daarin later bij de Young Avengers voegde) die de kracht heeft om door de Multiverse te reizen. Hoewel ze dit kan, weet ze in deze film nog niet hoe ze het moet beheersen – wat voor zowel America, Strange als Wanda de nodige ongemakken veroorzaakt. Wanda, of ik moet eigenlijk de Scarlet Witch zeggen, wil deze kracht natuurlijk voor haarzelf hebben, waarna een multiversele jacht volgt waarbij regisseur Sam Raimi niet bang is om horroresque elementen in te zetten in de vorm van jumpscares. Zelf meende ik aan de manier waarop deze momenten in beeld werden gebracht hommages te herkennen aan films als The Ring (2002) en andere klassieke horrorfilms.
Samen met Doctor Strange reist America door de Multiverse en proberen ze uit de handen van Wanda te blijven. Om toch een kleine vergelijking met Star Wars te maken vond ikzelf Wanda’s arc wel iets weg hebben van Anakin Skywalker: een held die er alles aan wil doen om de geliefde(n) niet kwijt te raken, de dood te omzeilen – en daarbij zelfs over lijken gaat. Waar Anakin niet terugdeinsde om zelfs kinderen af te slachten had Wanda in deze film weinig moeite om Kamar-taj, het fort en de thuisbasis van de Masters of the Mystic Arts, met de grond gelijk te maken.Â
De val van Wanda Maximoff, de Scarlet Witch
Een gevoelig gemis is overigens het ontbreken van Vision (gespeeld door Paul Bettany). Hoewel de Vision zoals wij die kennen niet meer echt leeft (al kreeg zijn dood in WandaVision nog een staartje) is het gek dat we in de reizen door verschillende dimensies, waarin Wanda meermaals haar eigen kinderen ontmoet, geen enkele keer Vision tegenkomen. Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat niemand daar bij het schrijven en maken van de film aan gedacht heeft, dus ik ga ervan uit dat er een goede reden is waardoor Bettany geen tijd/mogelijkheid had om ook een (kleine) rol in deze film te spelen.
De film vervolgt met een spannende achtervolging die het trio Wanda, Doctor Strange en America door verschillende dimensies laat trekken. Visueel gezien een van de knapste scènes die ik in de MCU (of wellicht überhaupt cinema) qua special effects heb gezien vindt plaats wanneer we Doctor Strange en America in slow-motion in de lucht door verschillende dimensies zien vallen (hier kwamen ook omgevingen voorbij die mij aan Coruscant en Mustafar deden denken). Een andere audiovisueel zeer interessante scène is wanneer Doctor Strange tegen zijn eigen tegenpool uit een andere dimensie vecht, waarbij ze elkaar met muzieknoten auditief bestoken. Een vrij uniek gezicht om te aanschouwen.
Tijdens het vluchten komen we veel bekende gezichten tegen, maar ook een aantal interessante nieuwe gezichten. Welke cameo’s er precies in zitten zullen we hier maar niet verklappen, maar het kijken van de animatieserie What If geniet zeker de voorkeur, naast andere Marvel-franchises die al dan niet reeds in de MCU zijn voorbijgekomen. De film gaat erg snel, maar verveelt geen moment en is goed te volgen. Zelfs als je niet alle Marvel-series en films hebt gezien. Het is wat dat betreft dus zeker geen Endgame, maar toch zeker een vermakelijk deel in deze fase die veel belooft voor volgende films. Het is leuk dat een aantal series van de laatste tijd nu samenkomt in één film en de mid- en aftercredits beloven dat we nog lang niet van de Multiverse af zijn.
Deze recensie is door Rob en Ramon geschreven na het bezoeken van de persvoorstelling van Doctor Strange in the Multiverse of Madness.
