Net als bij The Force Awakens geeft Lucasfilm Creative Art Manager Phil Szostak ons ook bij The Last Jedi een kijkje achter de schermen van het vormgevingsproces voor de film. Szostak gaat grotendeels op chronologische volgorde door het productieproces heen en vertelt over de keuzes die gaandeweg gemaakt zijn. Welke locaties gekozen zijn, welke problemen die met zich mee brachten, welke sets er gemaakt werden en hoe deze allemaal in het strakke tijdschema gepast moesten worden. Phil deelt een slordige 300 werken met ons die in veel gevallen vergezeld worden door anecdotes en achtergrond informatie van de artiesten die het werk gemaakt hebben.
Het werk varieert van simpele schetsen tot volledig uitgewerkte digitale schilderijen, waarvan er velen in groot formaat aan de muur niet zouden misstaan. We zien zowel vroege sfeerimpressies als gedetailleerde ontwerpen voor voertuigen als Snoke’s vlaggenschip de Supremacy en Resistance schepen als de Ninka, de bunkerbuster van Vice Admiral Holdo.
Aan de Resistance bommenwerper zijn meerdere pagina’s geweid waardoor we als lezer een goed beeld krijgen van de evolutie van dit schip en hoe het uiteindelijke ontwerp met de bommenschacht voortgekomen is. Hierbij krijgen we ook een hoop informatie over de gedachtegangen over hoe dit schip zou kunnen werken en hoe het ontwerp hierop aangepast werd. Zo zou de hele “bommen clip” net als bij een handwapen losgekoppeld kunnen worden om een nieuwe clip weer aan te koppelen om snel tot actie over te kunnen gaan. Het schip zou wellicht gedockt kunnen worden door de bommenschacht in een gat in de vloer te laten zakken zodat deze bijgevuld kon worden en zo zijn er nog wat opties die voorbij komen.
Net als in vorige Art of… boeken krijgen we ook hier bij elk hoofdstuk in het boek een pagina of twee aan begeleidende tekst die wat inzicht geeft in wat Rian Johnson en zijn team wilde bereiken en hoe de artiesten tewerk gegaan zijn om dat voor elkaar te krijgen. Hoewel het schrijfwerk van Szostak niet altijd even boeiend is maken de afbeeldingen dat ruimschoots goed. Ook de afwisseling met teksten van artiesten en andere betrokkenen, zoals regisseur Rian Johnson, zorgt ervoor dat het alsnog vrij vlot weg leest. Doordat de nadruk vooral op de grafische kunsten ligt is het geen boek dat je in één zitting doorneemt, het is meer een boek dat in de woonkamer ligt en waar je regelmatig een aantal pagina’s van leest om zo alle werken goed kunt bestuderen en op je in kunt laten werken.
The Art of The Last Jedi is echt een lust voor het oog, een waardige toevoeging aan de serie en zeker een aanrader voor mensen met interesse in kunst of de processen achter de visuele kant van films en Star Wars in het bijzonder. En als het verhaal dat verteld wordt je niet echt interesseert blijft het een fantastisch boek om regelmatig door te bladeren en van de geweldige platen te genieten en het mag dan ook eigenlijk niet op de boekenplank ontbreken.
