The Art of The High Republic van auteur Kristin Baver neemt ons mee door het productieproces van wat in het begin geteased werd onder de naam ”Project Luminous”. Het project dat zich uitstrekte over boeken, comics en manga’s –met een uitstapje naar een VR game– en lezers 200 jaar terug in de tijd stuurde naar een periode van verkenning en voorspoed in het Star Wars sterrenstelsel. Op 24 september 2018 kwamen vijf auteurs en verschillende leden van Lucasfilm Publishing, Lucasfilm Franchise Development en de Lucasfilm Story group bij elkaar tijdens de eerste ’Authors’ Summit’ op Skywalker Ranch in Marin County, Californië. Tijdens een meerdaags verblijf op de Ranch gooide men allerlei ideeën in het rond die samen uiteindelijk The High Republic vormden.
The Art of The High Republic is min of meer wat je van een The Art of… boek mag verwachten, ruim 200 pagina’s aan artwork, van snelle (als in 2 minuten!) schetsen van Iain McCaig tot complete illustraties van Phil Noto en gepubliceerde comic pagina’s van Ario Anindito. Baver deelt werk uit het prille begin dat enkel bedoeld was om een idee te krijgen van een sfeer, en concepten voor personages die we in verschillende stadia zien evolueren richting wat er uiteindelijk in de comics en op de boekomslagen te zien was. Maar ook comic pagina’s die we van schetsen, naar inks, naar volledig uitgewerkt zien groeien. Zoals altijd gaan visuele werken gepaard met uitleg en beschrijvingen van de artiesten, die aangeven waarom ze bepaalde keuzes gemaakt hebben, wat hun idee was voor een bepaald concept en waarom iets wel of juist niet werkte, etc.
Van links naar rechts. Voorste rij: Kelsey Sharpe, Steve Blank, Leland Chee, Robert Simpson, Cavan Scott, Daniel José Older, Justina Ireland.
Achterste rij: Jennifer Heddle, Matt Martin, Caitlin Kennedy, Samantha Holland, Brett Rector, James Waugh, Michael Siglain, Charles Soule, Claudia Gray en Pablo Hidalgo.
Daarnaast bevat het boek ook vrij veel tekst, Baver is van oorsprong een journalist, en dat is heel goed zichtbaar in dit boek. Ze heeft ruim 25 interviews gevoerd met de auteurs, artiesten en andere betrokkenen om hun bijdrage aan het process te ontleden. Daarmee weeft Baver een ontzettend duidelijk beeld van het gehele process, van het initiële idee dat Michael Siglain (Creative director van Lucasfilm Publishing) in 2015 had voor een groot project dat zich over meerdere soorten media zou afspelen –zoals Shadows of the Empire in 1996 deed– naar de eerste ontmoeting tussen de betrokkenen op Skywalker Ranch. Naar de ontelbare Zoom-sessies die volgden omdat gezamenlijk om een fysieke tafel gaan zitten niet meer mogelijk was door de pandemie. Naar de aankondiging op Star Wars Celebration Chicago 2019, de publicatie van de verschillende titels en uiteindelijk de afsluiting van de eerste fase van het project, en de opzet naar het vervolg.
Uit het verhaal dat Baver ons voorlegt wordt heel duidelijk dat The High Republic als project zo goed werkt omdat alle betrokkenen er compleet bij betrokken zijn, dat ze met zijn allen ideeën en verhalen opperen en uitdiepen waarna auteurs afsplitsen om verhalen verder uit te werken, maar waarbij overleg en feedback van anderen nog steeds welkom is. Wat ook door verschillende personen duidelijk gemaakt wordt is het feit dat artwork een groot onderdeel van het initiatief is. Vanaf de tweede samenkomst van het team werden er schetsen gemaakt om een sfeer duidelijk te maken. Er werden er concepten voor willekeurige personages gemaakt waar de auteurs zich vervolgens in vastgrepen en op voortborduurde. Personages voor zich zien maakte het voor de auteurs makkelijker om zich de persoonlijkheid en geschiedenis van personages voor te stellen. Elk van hen geeft aan dat het samenspel met de illustrators nieuw maar ontzettend prettig was in de vorming van het totaalplaatje.
Michael Siglain vond het vanaf het begin belangrijk om artwork te laten maken om de ideeën zo makkelijker tot stand te laten komen. In eerste instantie had hij nooit verwacht dat artiesten als Iain McCaig –onder anderen bekend van de iconische ontwerpen van Darth Maul en Queen Amidala– voor een boeken project gestrikt zouden kunnen worden. Hij was dan ook compleet verrast dat McCaig er helemaal open voor stond en tientallen, zo niet honderden schetsen geproduceerd heeft.
“I hadn’t realized [Skywalker Ranch] was a place that is very, very specifically designed to enhance creativity, to foster it, to make you feel like this is a place where you can wander and dream and imagine anything,”
~Claudia Gray over Skywalker Ranch.
Veel concepten voor personages werden door de artiesten zonder directe sturing getekend, zo kwamen er ontwerpen voorbij die van alles konden zijn en waar de auteurs verder op konden inspelen over wat ze er mee wilden doen. De eerste schets van wat Chancellor Lina Soh zou worden werd door McCaig getekend, maar kon alle kanten op. Een goedzak, een slechterik, een Sith, Jedi? Alles was nog mogelijk aan de hand van die schets. Maar het ”lege” ontwerp gaf de auteurs nieuwe ideeën om mee te spelen. En samen gaven ze invulling aan het persoon op de pagina.
Er komen hier en daar ideeën voorbij die achteraf niet gebruikt zijn maar wel interessant zijn om bij stil te staan. Zo had het lightsaber van de Wookiee Burryaga een tijdje een uitschuifbaar handvat, zodat hij hem ”ingeschoven” met één hand kon gebruiken, maar hem kon uitschuiven als hij hem met twee handen als slagzwaard wilde gebruiken. Een ander interessant lightsaber concept was voor Ty Yorrick. Haar Lightsaber zou aan de achterkant een mogelijkheid hebben om er andere opzetstukken op te zetten, waardoor haar lightsaber hilt ineens een staf werd, of een vlammenwerper had, of een kleiner lightsaber of zelfs een grappling hook!
Concept artist Grant Griffin refined the idea and brought the Jedi Texas Ranger to fruition by giving the Jedi a holster for their lightsabers, a concept that pays homage to the Western roots of the franchise. “That one simple design decision brought the past and the future together in a visually cool and interesting way,” Siglain said.
Een concept/grap die The High Republic comic helaas niet gehaald heeft is een onderonsje tussen auteur Cavan Scott en illustrator Ario Anindito. Zij besloten om op willekeurige plekken op de achtergrond een Jawa Jedi te plaatsen. Daar wilden ze verder niets mee doen, we zouden niets over de Jawa te weten komen, maar hij zou met regelmaat gewoon op de achtergrond te zien zijn. De Jawa heeft het helaas niet gehaald tot het eindproduct, maar er is wel een eerdere versie van de laatste pagina van The High Republic #1 in dit boek opgenomen waar de Jawa tussen de andere Jedi te zien is!
Naast niet gebruikte concepten worden we ook getrakteerd op een vloedgolf aan uitleg over ontwerpelementen die wellicht niet direct opvallen. Zo legt concept artist Jeffrey Thomas uit dat hij Ram Jomaram’s lightsaber op zijn borstkas bevestigd heeft zodat hij er makkelijk bij kan, maar dat er op de plek waar de meeste Jedi hun lightsaber dragen Ram wat buidels met gereedschap heeft hangen. Gereedschap is voor Ram namelijk belangrijker dan zijn wapen. Ook vertelt Thomas dat hij de kleurenschema’s voor de kleding van de Bonbraks gebaseerd heeft op de Teenage Mutant Ninja Turtles, een franchise waar hij ook helemaal weg van is.
We zien ook een hoop ontwerpen langskomen die niet direct voor The High Republic ontworpen zijn, maar die al jaren of zelfs decennia in het archief liggen. Ontwerpen die in eerste instantie voor films of series ontworpen zijn, niet gebruikt werden en nu als inspiratie diende. Zo is het ontwerp voor het fregat de Legacy Run oorspronkelijk bedacht als optie voor Han Solo’s schip in The Force Awakens. en Ty Yoricks schip was een onderwater schip voor in Rogue One. De Republic Longbeam? Dat was een concept voor de bommenwerpers in The Last Jedi. Eén van de stormships van de Nihil? De motor van een Podracer voor The Phantom Menace. In de aloude Star Wars traditie wordt geen ontwerp weggegooid, en duikt men met regelmaat terug in de archieven om inspiratie op te doen uit het werk van vroeger.
“Before I even started writing, it was always going to be a love story,” Older said. “Issue one is called ‘Collision Course,’ and the collision course is Lula and Zeen [Mrala]. It’s a pun because there’s giant rocks falling on a planet, but it’s also about these two lives and the gravitational pull bringing them together.”
Als je genoten hebt van eerdere edities in de The Art of… serie, dan mag The Art of The High Republic wat mij betreft niet ontbreken in je collectie, het is een steengoede aanvulling aan die serie. Ook als je nog niet eerder een The Art of… boek opengeslagen hebt maar wel hebt genoten van Phase I van The High Republic en graag meer te weten komt over hoe het project tot stand gekomen is, is dit hèt boek dat je wil lezen.
Met dank aan Abrams & Chronicle Books voor het beschikbaar stellen van The Art of The High Republic voor deze review.