Tarkin geeft een blik in het leven van Governor Wilhuff Tarkin, de Grand Moff die in A New Hope het bevel gaf om Alderaan te vernietigen.
Vijf jaar na Revenge of the Sith wordt Sentinel Base in de Outer Rim aangevallen door een schip dat bestaat uit oude Separatist schepen en bewapend is met droid fighters. Tarkin en Darth Vader worden er op uit gestuurd om het incident te onderzoeken en de verantwoordelijke groep op te sporen. Na een mislukte missie op Murkhana wordt Tarkin’s schip, de Carrion Spike, gestolen waarna Vader en Tarkin hun zoektocht voortzetten om de daders te vinden en de Carrion Spike terug te krijgen.
Gedurende deze missie denkt Tarkin regelmatig terug aan zijn jeugd, voornamelijk op momenten dat hij voor een moeilijke keus staat krijgt de lezer een gebeurtenis te zien die Tarkin helpt de juiste volgende stap te nemen.
We zien hoe hij op Eriadu opgroeide als lid van de invloedrijke Tarkin familie. Hoe hij daar in de wildernis getraind werd, in het leger van de Republic terecht kwam en zich daar in de rangen omhoog werkte. Hoe hij dat patroon voortzette na de aanstelling van de Emperor, de hoogste functie van Moff oversteeg naar de geheel nieuwe rang van Grand Moff en het gezag kreeg over een sector van het universum alsmede ook de leiding over het Death Star project.
Gedurende het verhaal leren we ook waarom het in A New Hope lijkt alsof Tarkin boven Darth Vader op de ladder lijkt te staan en opmerkingen naar hem kan maken die enig ander het leven zouden kosten. De twee hebben in de loop der jaren respect voor elkaar gekregen en delen in veel gevallen dezelfde visie, wat hun gedrag in A New Hope een stuk realistischer over laat komen.
Het stuk waar Tarkin Vader een verhaal vertelt uit zijn jeugd als antwoord op waarom hij zijn schip de Carrion Spike noemde is ook erg leuk, los van het verhaal zelf is de gedachte dat Tarkin dat verhaal vol enthousiasme aan de Dark Lord verteld is erg vermakelijk.
We krijgen ook het idee dat Tarkin een sterk vermoeden heeft wie Darth Vader onder het masker is. Zijn manier van doen en spreken doet Tarkin denken aan Anakin, waar hij tijdens de Clone Wars regelmatig mee samengewerkt heeft.
Luceno vertelt een interessante geschiedenis, die helaas niet altijd even vlot weg leest, de sterkste hoofdstukken voelen aan als een biografie van een politiek figuur, en er wordt hier en daar diep ingegaan op situaties die niet iedereen even interessant zullen vinden. Zo krijgen we redelijk wat informatie over ruimteschip manoeuvres en tactieken, alsmede ook een scene waarin Tarkin zijn nieuwe uniform ontwerpt, welke kleur, hoeveel franje, wel of geen epauletten, etc.
Het boek begint wat langzaam, waarna het in het midden een stuk interessanter en vlotter wordt, terwijl het einde juist wat vluchtig voorbij schiet. De flashbacks maken het af en toe ook wat lastig om het verhaal te blijven volgen, mede omdat de flashbacks vaak interessanter zijn dan het verhaal zelf.
Toen Darth Vader in beeld kwam was ik een beetje bang dat hij te veel gebruikt zou worden en zo afbreuk zou doen aan het personage, Darth Vader moet immers de angstaanjagende en mysterieuze figuur blijven die we uit de originele trilogie kennen, maar Luceno weet Vader op een prima manier neer te zetten, even indrukwekkend als we gewend zijn en de interactie tussen Vader en Tarkin is prima uitgewerkt.
Al met al geeft dit boek een veel groter beeld van de Grand Moff dan A New Hope en de Clone Wars deden, dit boek geeft hem veel meer en geloofwaardige diepgang, wat ervoor zorgt dat je veel meer respect hebt voor de Gouverneur die de aanval van de Rebellen niet overleefde.