Shadow of the Sith van auteur Adam Christopher speelt zich 17 jaar na Return of the Jedi af en volgt verschillende verhaallijnen die met elkaar verweven zijn. We volgen Lando, Luke, Ochi of Bestoon, Miramir, Dathan en Rey, en Kiza die elk een eigen doel hebben, maar welke om verschillende redenen met elkaar verstrengeld raken.
Lando’s dochter Kadara is jaren geleden ontvoerd en hij is nog steeds naar haar opzoek. Maar aanknopingspunten vinden wordt steeds lastiger. Tot hij in een bar op een ruimtestation – waar vooral ongure figuren rondlopen – een gesprek opvangt. Ochi of Bestoon vertelt wat kameraden dat de Sith Eternal hem weer aan het werk gezet hebben, hij moet een familie voor ze vinden eb het zesjarige dochtertje voor de Sith Eternal ontvoeren. Het ontvoeren van een kind voor de Sith is wat Lando aanspoort om achter Ochi aan te gaan, maar om enig succes te hebben heeft hij daarvoor de hulp van een oude vriend nodig.
Luke and I were tailing an old Jedi hunter, Ochi of Bestoon. ~ Lando, The Rise of Skywalker
Luke Skywalker runt zijn Jedi Temple op Ossus, waar hij verschillende pupillen onder zijn hoede heeft, wanneer zijn oude vriend Lor San Tekka langskomt en hem vraagt mee te gaan naar een archeologische opgraving op een vergeten planeet, waar wellicht een oude Jedi Temple opgegraven zou kunnen worden. Bij de opgraving – die door student Beaumont Kin opgezet is – vinden ze geen Jedi Temple, maar wel scherven van oude objecten die een nare invloed hebben op de archeologiestudenten in de buurt.
Dathan, Miramir en hun zesjarige dochter Rey zijn op de vlucht voor de Sith Eternal, Dathan – een kloon van Sheev Palpatine – is jaren geleden van Exegol ontsnapt en de Sith Eternal vinden het hoog tijd dat hij terugkomt, hoewel ze meer interesse hebben in zijn dochter.
Behind him, D-O shivered and made a squawking sound, like its vocabulator was finally about to short out completely.
Alle verhalen beginnen in eerste instantie los van elkaar, maar naarmate het boek vordert vloeien ze steeds meer in elkaar over, Lando heeft Luke’s hulp nodig om Ochi te vinden en Dathan en zijn familie te redden, in de hoop zo een nieuw aanknopingspunt te vinden dat hem naar zijn eigen dochter zou kunnen leiden. Luke is uiteraard heel geïnteresseerd in de Sith Eternal, zeker omdat hij al tijden ongebruikelijke visioenen in de Force ziet van een duistere planeet die al heel lang aan de Sith verbonden lijkt te zijn.
Dit is de eerste keer dat we in deze tijdsperiode duiken, we zien een Luke van een jaar of 40, niet de onzekere jongen die opzoek is naar elk stukje kennis over de Force dat hij kan vinden om zichzelf als Jedi te bewijzen, maar de ervaren Jedi Master die zich min of meer gesetteld heeft en zijn kennis met een nieuwe generatie deelt. We zien een klein beetje van zijn temple, de pupillen die daar onderwezen worden, we zien een jonge Ben Solo die als één van zijn beste studenten de docenten bijstaat in Luke’s afwezigheid. Ja, docenten, want Luke is niet de enige die les geeft! Wie is bijvoorbeeld de mysterieuze oranje Twi’lek genaamd Enyo die de pupillen ook onderwijst? Is zij net als Luke een volwaardig Jedi, of enkel een ver gevorderde student?
And if there was anything Kadara liked more than hide-and-seek, it was wrapping herself in one of her father’s capes and parading around the apartment.
We zien ook een nieuwe kant van Lando, hij is niet meer de zelfverzekerde schavuit die vooral leeft voor het avontuur van een goed Sabacc spel, we ontmoeten hem hier meer een depressieve man die met regelmaat te diep in het glaasje kijkt omdat hij ten einde raad is en na jaren zoeken nog geen stap dichter bij zijn verloren dochter gekomen is. Maar zijn fortuinlijke ontmoeting met Ochi blaast hem nieuw leven in en geeft hem opnieuw een doel om voor te vechten.
Een hoogtepunt is wat mij betreft het verhaal van Dathan en zijn familie. De drie zijn wanhopig opzoek naar een veilige plek, Dathan en Miramir willen er alles aan doen om hun dochter een veilig leven te geven, en hoewel we uit de films weten dat ze daar niet in slagen, leren we hier wel dat de drie een hele hechte band hebben, en ontdekken we ook dat er een hele goede reden is waarom de twee hun dochter bij Unkar Plutt achter gelaten hebben op Jakku. We leren een klein beetje over het verleden van Datahan, zijn tijd op Exegol, hoe hij daar als half gelukt kloonexperiment aan zijn lot overgelaten werd, hoe hij een beetje ronddwaalde in de citadel en uiteindelijk wist te ontsnappen. We komen te weten waar de twee gewoond hebben, hoe ze op Jakku terecht gekomen zijn en hoe ze Unkar hebben leren kennen en waarom hun dochter bij hem achterlaten een goed idee leek.
The Ewoks had been very useful. Marvellous insulating fur, too. That greatcoat he had had made from the pelts of an entire family of the little creatures was one of the finest pieces of tailoring he [High Colonel Enric Pryde] had ever owned.
Hun verhaal maakt wat bijzondere sprongen om te verklaren waarom ze in Reys herinnering in The Force Awakens van Jakku vertrokken op Ochi’s schip, terwijl Ochi achter hun aanzat, maar Christopher weet daar een interessante verklaring voor te vinden. Hoewel het verhaal van Dathan en Miramir uiteindelijk door Ochi hardhandig beëindigd wordt, zijn beide personages naar mijn idee ontzettend interessant en ik zou heel graag verder in hun verleden duiken om meer van Miramir’s familie te zien, hun ontmoeting, en hun gezamenlijke vlucht voor de Sith Eternal. Hun korte leven zal vol interessante avonturen zitten.
Christophers is een ster in world building, en schrijft prachtige proza, het boek zit vol beschrijvingen van momenten en omgevingen die het geheel uitdiepen en geloofwaardig maken. Geen paginalange beschrijvingen van buffettafels, maar Ochi die door woestijnzand loopt terwijl zijn laars tot zijn hiel wegzakt, bijvoorbeeld. Of het schip van Dathan en Miramir dat door een elektrostatische barrière de hangar van een New Republic schip binnenvliegt waarbij ze de blauwe waas zien verdwijnen op het moment dat ze zich door die barrière bewegen. Quadnocs (verrekijkers) die voelbaar warm worden terwijl ze data verwerken van het beeld waar ze naar kijken. Allemaal kleine toevoegingen die het realisme ten goede komen.
“Stay here. I’ll come back for you. We’ll come back for you, Rey. We need to go and do something. I’ll come back, sweetheart. I promise. And dad will be here too. We’ll all be together again. You’ll be safe here until then. I know Unkar shouts a lot but he doesn’t mean it. It’s just how he is. But he’ll keep you safe. I promise, I promise.”
~ Miramir
Hoewel het boek – met 468 pagina’s en ruim 17 uur in audiovorm – één van de langste in jaren is, zijn er maar weinig momenten waar het tempo afneemt, ze zijn er wel, maar gelukkig maar weinig. Christopher brengt het verhaal vrij vlot op gang en toen het eenmaal bezig was bleef ik eigenlijk non-stop geïnteresseerd in wat er gaande was. Met de digitale versie van het boek was ik me er amper van bewust hoe lang het eigenlijk was.
De 17 uur en 12 minuten durende audioversie van Shadow of the Sith wordt voorgelezen door Star Wars nieuwkomer William DeMeritt. Zijn leestempo is erg prettig, vrij hoog maar niet zo snel dat je heel geconcentreerd moet luisteren. Zijn stem is vrij diep en erg prettig om naar te luisteren en een leuke afwisseling van de gebruikelijke vertellers. Zijn vertolking van verschillende stemmen is wat eentonig, het is erg duidelijk dat ze allemaal door dezelfde persoon gedaan zijn, maar dat is zeker geen probleem, elke stem is uniek genoeg, onder meer door gebruik van accenten, om zonder moeite te snappen wie er aan het woord is. Zijn Lando stem fluctueert erg tussen zijn eigen interpretatie en een – met vlagen – niet van Billy Dee Williams te onderscheiden versie. Uiteraard zijn er ook weer de nodige geluidseffecten en achtergrondmuziek aanwezig, en net als met de tekstvariant van het boek vergeet je bijna hoe lang het boek eigenlijk is omdat DeMeritt je aandacht goed vast weet te houden.
the Emperor was scary as anything but he paid well and Vader was … Well, Vader was a weirdo was what he was, but Ochi had seen what he’d been capable of.
Shadow of the Sith geeft zo veel diepgang en achtergrond aan bekende en onbekende personages en gebeurtenissen dat het bijna als verplichte kost voelt. Iedereen die ook maar een beetje interesse in Rey’s afkomst heeft zal genieten van de momenten met haar en haar ouders. Mensen die graag Jedi Master Luke Skywalker in zijn element zien zullen smullen van de zelfverzekerde Jedi meester die we in dit boek volgen. En fans van de originele films zullen zich uitstekend vermaken met de interactie tussen Luke en Lando, een team-up die we niet vaak zien, maar die heel goed werkt. Fans van de Darth Vader comics waar Ochi een vrij prominente rol speelt zullen ook in hun nopjes zijn dat zijn verhaal hier verder gaat, al zijn die comics geen verplichte kost voor dit boek, als je ze niet gelezen hebt geeft Christopher genoeg informatie om alles prima te snappen. En ook Lor San Tekka’s optreden zet de deur open naar verdere verhalen waar mensen die benieuwd zijn naar zijn leven en de Church of the Force maar wat graag in zullen duiken.
And for Lando, the concentration demanded by the game was exactly what he needed. It was almost a form of meditation, a way to clear his mind of all thought and distraction, to remove himself from his troubles and his woes- of which he had many. Too many.
Al met al kan ik stellen dat Shadow of the Sith een prima verhaal is, lang maar vlot, vol verwijzingen naar andere verhalen, zowel Canon als Legends. Er zijn emotionele momenten, actie momenten, oude bekenden, nieuwe personages, bekende planeten, geheel nieuwe en unieke locaties, diepgang in de Jedi en de Sith, en ga zo maar door. Ik denk dat er voor min of meer elke Star Wars fans wat wils te vinden is in de pagina’s van dit boek. Uiteraard zijn er wat momenten waar het tempo afneemt, maar in zijn geheel gezien denk ik dat de meeste mensen zich uitstekend met dit boek zullen vermaken.
En ik ben heel benieuwd wat dat ”vreselijke geheim op de planeet Lahsbane” is waar Lando het in zijn Calrissian Chronicles over heeft. Een Lando boek of Disney+ serie in aantocht? Laat maar komen!
Met dank aan Del Rey en Audible voor het beschikbaar stellen van Shadow of the Sith voor deze review.