Rogue One: A Star War Story… tja, over het verhaal zal ik niet veel meer uit hoeven te leggen neem ik aan. Net als in de film, die afgelopen december in premiere ging, draait dit boek om Jyn Erso en haar team rebellen en vrijheidsvechters. Het boek is heel trouw aan de film, maar in tegenstelling tot sommige andere novelisaties krijgen we in Rogue One wat meer informatie dan we in de film kregen. Zo krijgen we natuurlijk een kijkje in de gedachten van de personages waardoor motivaties die in de film niet helemaal naar voren kwamen een stuk duidelijker worden. De gevoelens die Jyn voor haar vader heeft, Cassian’s interne strijd wanneer hij klaar zit om Galen neer te schieten. Stuk voor stuk meeslepend en intrigerend.
Maar hier en daar krijgen we ook compleet nieuwe scenes die we niet in de film zien. Zo lezen we communicatie tussen Galen Erso en de Engineering Operations Manager van het Death Star project. In dit gesprek draagt Galen een aantal mogelijke oplossingen aan voor een probleem met het lekken van overtollige radiatie na gebruik van het superwapen. Het project loopt al ver achter op schema en de meeste oplossingen die Galen aandraagt zijn voor de Engineerings Operations Manager snel genoeg. Na wat getouwtrek wordt de manager het zat en drukt hij er een plan door om een aantal schachten aan te leggen die de overtollige radiatie de ruimte in leiden… Maar omdat hij nogal geïrriteerd raakt en dit allemaal zo snel mogelijk afgehandeld wil hebben, stond hij niet stil bij de gevolgen die deze beslissing zouden kunnen hebben. Het was erg leuk en interessant om te zien hoe Galen deze man op een hele slimme manier manipuleert en de situatie helemaal naar zijn hand zet.
Ook krijgen we in de loop van het verhaal op natuurlijke wijze wat informatie die verre van noodzakelijk is, maar die wel leuk is om te weten. Zo verteld Freed dat Jyn in het werkkamp op Wobani een straf van 20 jaar uitzit. Terwijl iedereen weet dat niemand het langer dan 5 jaar levend uithoudt in dat kamp. En de knuffels van de Jonge Jyn op Lah’mu? Die hebben allemaal een naam. Zo heet haar Stormtrooper pop heel toepasselijk ”Stormy”.
Baze en Chirrut, De Guardians of the Whills, zijn in het boek bijna net zo mysterieus als in de film, hoewel er wel een tipje van de sluier opgelicht wordt wat betreft het verleden van deze Guardians.
Alexander Freed weet het verhaal heen netjes neer te zetten. Het verhaal is erg vlot beschreven waardoor het lekker weg leest. Maar toch weet hij wel erg veel informatie met de lezer te delen, zonder dat het tempo hier onder lijdt. Zelfs bij het gevecht op Scarif, weet Freed het tempo vrij vlot te houden, terwijl hij toch heel veel informatie geeft die de lezer nodig heeft om te snappen wie waar op welk moment bezig is. Dit weet hij zo te doen dat alles voor de lezer duidelijk is, zonder dat het verwarrend wordt of het tempo omlaag zakt.
Hoewel het verhaal van Rogue One voor de meeste fans al helemaal bekend is, is het boek zeker de moeite waard om eens door te nemen, de gedachtegangen van de personages geven een nieuwe en hele interessante kijk op de gebeurtenissen uit de film.
Met dank aan Century Books voor het beschikbaar stellen van een kopie van Rogue One: A Star Wars Story voor deze review.