Queen’s Peril is het tweede deel in de Padmé Amidala trilogie van E.K. Johnston en speelt zich vóór Queen’s Shadow – het eerste deel in de serie – af. In Queen’s Peril volgen we Padmé Amidala Naberrie van haar aanstelling als koningin van Naboo, tot aan het einde van The Phantom Menace. Padmé Naberrie wordt op veertienjarige leeftijd de koningin van de planeet en niet lang nadat zij en haar beveiligingsteam aan elkaar gewend zijn en in hun nieuwe rollen genesteld zijn doet zich voor de planeet de grootste crisis in tijden voor, de invasie van de Trade Federation.
In Queen’s Peril zien we het moment dat de verkiezingsuitslag bekendgemaakt wordt en hoe Padmé vanaf dat moment een compleet nieuw leven op moet pakken met mensen die ze hiervoor nog niet kende. We zien hoe het idee van de handmaiden bodyguards tot stand gekomen is, hoe de handmaidens door Captain Quarsh Panaka uitgekozen en gerecruteerd zijn, en hoe zij samen met Padmé tot een hechte familie uitgegroeid zijn. Maar het duurt niet lang voor Darth Sidious zijn duistere plannen voor het sterrenstelsel een versnelling omhoog zet en de Trade Federation aanzet om een invasie te beginnen.
The treaty was, in Sio Bibble’s professional opinion, a pile of shaak shit. Naboo would be indenturing itself to the Trade Federation’s whims and stood to gain absolutely nothing from the arrangement. They couldn’t possibly expect the Queen to sign it.
De eerste helft van het boek houdt zich vooral bezig met hoe Padmé zich als koningin gevestigd heeft, hoe ze met andere wereldleiders omging en hoe ze een hechte band opbouwde met haar nieuwe handmaidens Sabé, Eirtaé, Saché, Yané en Rabé. We leren hoe Panaka met het idee voor deze bodyguards kwam, en hoe Padmé daar haar eigen draai aan wilde geven. Ik vond het erg leuk om meer achtergrond informatie over de groep te krijgen, waar ze vandaan kwamen en wat – naast hun uiterlijk – de specialiteiten en gaven waren waarom ze uitgekozen werden voor deze bijzondere positie. Elke handmaiden krijgt een hoofdstuk waarin Panaka ze opzoekt en we over hunzelf, hun familie, specialiteiten en leven te weten komen.
Johnston besteed dit boek minder aandacht aan de kleding en make-up dan in Queen’s Shadow, en veel meer tijd aan de relaties tussen de groep meiden en hun verschillende persoonlijkheden. Een hoogtepunt is een concert waar de meerderheid van hen stiekem naartoe gaat en waar ze zichzelf uiteraard op verschillende vlakken in de nesten werken. Gedurende het boek blijft het wel erg duidelijk dat de groep bestaat uit meisjes van 12 tot 14 jaar oud. We wisten uiteraard sinds The Phanom Menace al dat Padmé zelf in die periode 14 jaar oud is, maar zien hoe kundig en volwassen deze groep is – zeker in vergelijking met veel volwassenen om ze heen – terwijl je er keer op keer aan herinnerd wordt dat het stuk voor stuk kinderen zijn blijft wat bizar. Maar elk van de personages die we in de films enkel als achtergrondvulling zien worden door Johnston eindelijk echt uitgediept naar driedimensionale personages waar je als lezer makkelijk een band mee krijgt.
On a dusty world with two bright suns, a little boy looked up from his work and saw an angel.
De tweede helft van het boek speelt zich af tijdens The Phantom Menace, we zien hoe de Trade Federation de blokkade van de planeet begint en we maken een hoop gebeurtenissen mee die zich gelijktijdig met de film afspelen, maar die daar niet in beeld komen. Zo zien we hoe de handmaidens en de koninklijke veiligheidstroepen, die in Theed achterbleven en gevangen genomen werden, zich bezighielden tijdens de bezetting. Hoe ze informatie over de vijand probeerde te ontfutselen en zelf martelingen doorstonden om informatie over hun eigen manschappen veilig te houden.
Deze inzichten maken de gebeurtenissen van The Phantom Menace een stuk interessanter, maar ze maken het boek als losstaand verhaal wat verwarrend. Johnston gaat er vanuit dat de lezer intiem bekend is met de film en besteed maar weinig tijd aan momenten die daadwerkelijk in de film voorbij komen, waardoor het lijkt alsof die momenten zonder veel uitleg van de hak op de tak voorbij schieten. Padmé gaat bijvoorbeeld van gevangen door de Trade Federation, naar aan boord van haar ruimteschip met Qui-Gon en Obi-Wan, naar gestrand op Tatooine, naar spontaan op Coruscant. Terwijl ze een hoofdstuk later weer op Naboo is en ze niet veel later de slag om de planeet gewonnen hebben. Dit alles gebeurt in enkele zinnen, tussen andere gebeurtenissen door, zonder verbindende informatie waardoor het zien van de film verplichte kost is om enigszins te snappen wat er gaande is. Maar met de film in het achterhoofd geven deze korte fragmenten wel een beeld van tijdlijn voor de verder uitgediepte momenten die zich buiten het zicht van de cameras afspelen. En die uitgediepte momenten zelf zijn wat mij betreft erg interessant en degelijk uitgewerkt. We leren hier bijvoorbeeld ook eindelijk hoe Saché aan al die littekens gekomen is waar in Queen’s Shadow meermaals naar verwezen werd.
Her veins and her skin and her bones were on fire and every time the fire went out, the droid asked her to betray her friends. It spoke so calmly and gave such logical arguments. Tell them what they wanted to know, and the fire would stay away. She was tempted. She was so, so tempted. Those few moments when the fire went out became the center of her galaxy.
But there was no choice. Saché picked her friends every time. And the fire burned on.
Net als bij Queen’s Shadow is het artwork op de cover weer verzorgt door Tara Phillips, en ook hier is het weer adembenemend. Alleen de illustraties op de voor- en achterkanten van deze boeken is de aanschafprijs al bijna waard.
De zes uur durende audioversie is weer door Catherine Taber ingesproken. Ze valt weer moeiteloos terug in haar Padmé vertolking waardoor het audioboek voor velen weer heel vertrouwd zal klinken. Maar ook hier is weer duidelijk dat verschillende stemmen vertolken niet haar sterkste kant is, het is gedurende het hele boek duidelijk dat alleen zij alle stemmen verzorgt, maar daar is natuurlijk niets mis mee. Zoals we van Disney-Lucasfilm Press boeken kunnen verwachten zijn er genoeg geluidseffecten en achtergrondmuziek om er een sfeervolle productie van te maken.
Al met al begint het boek erg sterk, maar zodra we bij de Trade Federation invasie aankomen wordt het wat chaotischer, maar naar mijn idee wordt The Phanom Menace beter met de kennis dat deze gebeurtenissen zich op de achtergrond afspelen. Al zou ik mensen die die film niet heel goed in het geheugen hebben zitten, wel aanraden om hem nog een keer te kijken voor je aan het boek begint.
Met dank aan Audible voor het beschikbaar stellen van de audio versie van Queen’s Peril voor deze review.