Solo: A Star Wars Story wordt beter in mijn ogen hoe meer ik over de film nadenk. Het ene onderdeel wat bij mij helaas alleen niet wil klikken, is Emilia Clarke’s Qi’ra. Gelukkig is er Most Wanted om dat te verhelpen. In dit boek van Rae Carson volgen we Han en Qi’ra ongeveer een jaar voordat de film begint. Als Lady Proxima ze samen op een missie stuurt die helemaal uit de hand loopt, moeten leren om elkaar te vertrouwen als ze uit de handen willen blijven van criminelen, de Empire, en hun eigen baas. Kan dit boek ons extra inzicht geven in de personages van Han en Qi’ra en zo de film verdiepen?
Kort gezegd, ja. We komen heel wat meer te weten over de jeugd van deze twee op Corellia, en over de planeet zelf. Vooral het eerste deel van de film komt hierdoor dus in een ander licht te staan. Gezien al vaker in Han’s hoofd hebben gezeten – al is het op een latere leeftijd – is Qi’ra hier het meest bij gebaat. In de film is het moeilijk om echt hoogte van het personage te krijgen, mede omdat dit noodzakelijk is voor het plot. Most Wanted diept haar echter uit tot een pragmatische vrouw met een hart(je) van goud. Een andere blik op het personage, maar wel een die in lijn ligt met hoe Emilia Clarke haar speelt in de film.
Naast Han en Qi’ra is er een derde hoofdpersonage dat het noemen waard is: Tsuulo. Deze Rodian is een van de jongeren die in hetzelfde schuitje zit als onderling in de White Worms. En hij is meteen een van de hoogtepunten van het boek, ook al spreekt hij geen woord Basic. Zijn humor komt toch goed naar voren door middel van zijn interacties met Han, die hem wel verstaat. Hierdoor neemt Tsuulo een beetje de rol op zich die normaal door Chewbacca wordt vervuld. Maar hij is genoeg zijn eigen personage om de dynamiek tussen de drie hoofdpersonages vers te laten voelen.
Andere personages zijn er wel. Lady Proxima, Moloch en Rebolt uit de film. Nieuwe personages als Tool, Powlo, en de mysterieuze Engineer. Ze doen allemaal netjes waar ze voor in het verhaal geplaatst zijn, maar diepgang zit er niet in. De nadruk ligt duidelijk op Han, Qi’ra en het gevoel van een vlot avontuur.
Het verhaal is relatief standaard en enigszins voorspelbaar. Groentjes in de criminele onderwereld die zich staande proberen te houden als een deal fout gaat en zo dichter tot elkaar groeien. Net als in de film: In dat opzicht hoeft een simpel verhaal natuurlijk niet persé een minpunt te zijn. Ook net als in de film weten we natuurlijk allang waar de personages het verhaal eindigen. Het gaat vooral om de weg naar het einde van het verhaal toe, en die is gelukkig vermakelijk.
Most Wanted is eigenlijk de perfecte echo van Solo: A Star Wars Story.
De film geeft weinig diepgang of stof om over na te denken, maar verandert wel licht de manier waarop je naar de rest van de films kijkt.
Het boek geeft weinig diepgang of stof om over na te denken, maar verandert ook de manier waarop je naar Solo kijkt.
En van beiden spat het plezier af. Meer hoeft het ook niet te zijn, toch?
