Met Light of the Jedi openen we een nieuw tijdperk in het Star Wars sterrenstelsel. De verhalen in de High Republic serie spelen zich ruim 200 jaar voor The Phantom Menace af, toen de Jedi als orde op hun hoogtepunt waren, toen de Republic vooral bestond uit de werelden in de Core en Mid Rim. De Outer Rim nog grotendeels onbekend was en er vrede heerste in het sterrenstelsel. Maar met dit eerste verhaal uit de High Republic, Light of the Jedi komt daar verandering in.
Light of the Jedi begint met een evenement dat aangeduid wordt als ’the great disaster’. The Legacy Run, een vrachtschip, met niet alleen vracht maar ook duizenden reizigers, die onderweg zijn naar de Outer Rim om daar een nieuw leven te beginnen, aan boord verongelukt in Hyperspace. De brokstukken van dit schip vallen vervolgens op bijna onvoorspelbare tijden en locaties uit Hyperspace terug de gewone wereld in. De brokstukken bewegen vervolgens nog steeds met gigantische snelheid wat ervoor zorgt dat een inslag met een ruimtestation, maan of zelfs planeet desastreuze gevolgen kan hebben. Op het niveau van het einde van de dinosaurussen desastreus.
Het toeval wil dat de Third Horizon, een republic cruiser, in de buurt is en een flink aantal Jedi aan boord heeft, die bij de dedicatie van het nieuwe ruimtestation Starlight Beacon aanwezig zijn geweest, wanneer brokstukken van The Legacy Run het sterrenstelsel binnen beginnen te vliegen en de lokale regering alarm slaat. De bemanning van de Third Horizon en de aanwezige Jedi snellen te hulp, maar hebben in eerste instantie geen idee hoe ze de planeet, manen en ruimtestations moeten redden van de brokstukken die, met bijna de snelheid van het licht, door het zonnestelsel razen.
De Jedi die we in Light of the Jedi leren kennen zijn hetzelfde, maar toch ook heel anders dan we in de prequels gezien hebben. Als groep zijn ze veel meer in harmonie met de Force. Ze zijn tot grootse daden in staat waar we in de prequels enkel zwakkere schaduwen van gezien hebben. In deze tijd kunnen ze bijvoorbeeld van extreem grote hoogtes vallen en toch zacht op hun voeten terecht komen. En ze kunnen onderling gevoelens en gedachtes via de Force communiceren waardoor ze ontzettend goed en gecoördineerd kunnen samenwerken. Soule introduceert ons in Light of the Jedi aan een select aantal Jedi die we de komende tijd vaker gaan zien en elk van hen is op zijn eigen manier interessant, heeft zijn eigen sterke en zwakke kanten en communiceert op zijn eigen manier met de Force. De een ziet de Force als muziek, de ander als een diepe oceaan, maar het is duidelijk dat elk van hen een veel dieper contact met de Force heeft dan we tot nu toe elders in de Star Wars wereld gezien hebben.
De Jedi zijn ook in deze tijd goede piloten die zich in kleine gevechtsschepen prima kunnen redden. Een verschil is wel dat ze hier veel meer vertrouwen op de Force dan op technologie. De Vectors, één of tweepersoons starfighters, zijn behendige schepen die onder andere uitgerust zijn met een wapensysteem dat enkel ingeschakeld kan worden als er een lightsaber op een controlepaneel op het dashboard wordt geplaatst. Zo kunnen de wapens enkel door Jedi gebruikt worden, maar belangrijker, worden de Jedi gedwongen eerst goed na te denken of het gebruik van wapens daadwerkelijk de enige uitweg is.
Verder worden hier ook de Nihil geïntroduceerd, een meedogenloze piratenbende die in de eerste aankondigingen voor de High Republic verhalen over kwam zoals de Reavers uit Firefly, moordlustig, doelloos en doodeng. Maar ze zijn gelukkig een stuk dieper dan dat, ze hebben een werkende cultuur en hiërarchie. En de leden van de bende die we hier leren kennen zijn allemaal volwaardige personen, met een achtergrond, persoonlijkheid en eigen doel. De Nihil zijn zeker geen eentonige slechteriken. Hoewel de groep relatief klein is en het gevaar vooral zit in het feit dat niemand weet dat ze bestaan, lijkt daar verandering in te gaan komen. Met de huidige stand van zaken zouden de Nihil eenvoudig opgeruimd kunnen worden door er een paar dozijn Jedi op af te sturen, maar het ziet er naar uit dat ze in de nabije toekomst een veel groter gevaar kunnen gaan worden voor de Republic dan dat ze aan het begin van Light of the Jedi zijn.
Dit is het eerste boek van Charles Soule dat ik gelezen heb. Ik ben verder alleen bekend met de Star Wars comics die hij geschreven heeft, maar Soule stelt niet teleur. Zijn schrijfstijl is erg fijn, hij is direct, verspilt geen tijd en weet een hele goede balans te maken tussen wat hij beschrijft en wat hij aan de fantasie van de lezer overlaat. Bij het eerste deel van het boek zat ik op het puntje van mijn stoel (of bank eigenlijk), en ik ben in één ruk door dat deel heen gevlogen. Het beschrijft de opkomst van de great disaster en hoe de Jedi hier op reageren, elk hoofdstuk is vrij kort en beschrijft de situatie met de spotlight op één of twee van de personages. De overige twee delen zijn iets minder vlot omdat het directe gevaar wat geweken is, en zijn daardoor dieper uitgewerkt.
Soule geeft in dit eerste boek in de serie een vrij duidelijk beeld van de stand van zaken in het sterrenstelsel en een degelijke introductie voor elk personage dat we leren kennen en in verdere verhalen zullen blijven volgen. Soule heeft ook bijna elk personage, of deze nu een paar pagina’s in het boek voorkomt of in de komende tien boeken terug gaat komen, een geloofwaardige diepgang gegeven. Iedereen heeft een achtergrond, gevoelens, dromen en aspiraties en komt over als een echt persoon en niet enkel opvulling voor een scene.
Ondanks dat Soule de zware taak had om in dit boek heel veel te introduceren waar verdere verhalen op voort kunnen borduren is het boek daar qua verhaal zeker niet onduidelijk van geworden. De hoeveelheid nieuwe namen is wel wat overweldigend en ik heb af en toe even terug moeten kijken naar de tekeningen die Lucasfilm eerder deelde van de hoofdpersonages om even te controleren of ik de juiste voor ogen had.
De audio variant van het boek van Audible is ingesproken door Star Wars audioboek-veteraan Marc Thompson, die zoals gebruikelijk elk personage een unieke stem weet te geven om het geheel overzichtelijk te houden, en dat helpt zeker in een boek als dit met zo ontzettend veel nieuwe personages. Los van zijn geweldige stemwerk is de rest van de productie van hetzelfde hoge niveau als we van Audible Star Wars boeken gewend zijn, er is John Williams achtergrondmuziek om spanning of sfeer te verhogen en uiteraard komen er genoeg bekende en nieuwe geluidseffecten voorbij om woorden kracht bij te zetten. Met een speeltijd van 13 uur en 35 minuten is het een flinke zit, of een kans om een hoop saaie dagelijkse taken een stuk aangenamer te maken.
Light of the Jedi is wat mij betreft een geweldige introductie in de High Republic en ik kan niet wachten om dieper in dit tijdperk te duiken.
We are all the Republic!
Met dank aan Del Rey voor het beschikbaar stellen van Star Wars The High Republic: Light of the Jedi en Audible voor het beschikbaar stellen van het audioboek voor deze review.