A long time ago, niet zo heel ver hier vandaan … Het is 1991 wanneer Heir to the Empire van Timothy Zahn gepubliceerd wordt, het eerste deel in de Thrawn trilogie. Eén van de eerste boeken in de Star Wars Expanded Universe. Na de novelisaties van de drie films, Splinter of the Mind’s Eye, drie Han Solo Adventures boeken en drie Lando Calrissian Adventures boeken is Heir to the Empire het eerste verhaal dat zich na The Return of the Jedi afspeelt en ons een kijkje gaf in het sterrenstelsel na het ”… en ze leefden nog lang en gelukkig” einde, en wat blijkt? Ze leefde nog helemaal niet lang en gelukkig! Vijf jaar na de Battle of Endor is de New Republic nog druk bezig met het opbouwen van een nieuwe regering, Han en Leia zijn getrouwd en verwachten een tweeling en proberen hun draai te vinden in hun nieuwe rollen in de New Republic. Luke is de eerste nieuwe Jedi Knight en traint Leia. Maar aan de andere kant is de Empire nog niet compleet verdwenen. Er zijn splintergroepen die in de Outer Rim hun eigen stukjes territorium bezitten en onderling niet altijd samenwerken. Doordat deze fracties wat ongeorganiseerd zijn is het de Rebellen gelukt om Coruscant terug te winnen en in te trekken in het Keizerlijk Paleis.
Heir to the Empire is waar we Mitth’raw’nuruodo, beter bekend als Grand Admiral Thrawn, voor het eerst ontmoeten. Thrawn heeft een gave voor militaire strategie en een diepgaand inzicht in zijn vijanden. Door de kunst, cultuur, gedrag en dingen als ontwerpen van ruimteschepen te bestuderen kan hij complete rassen begrijpen en hun strategieën voorspellen. Thrawn is bezig om de overgebleven splintercellen te herenigen en is tegelijk opzoek naar wapens en artefacten die Emperor Palpatine in zijn leven verzameld en verborgen heeft. Zijn zoektocht brengt hem naar Wayland waar Joruus C’Baoth, een kloon van Jedi Master Jorus C’Baoth, een kluis met waardevolle Imperial technologie bewaakt. Thrawn slaagt er in de kloon zich bij hem aan te laten sluiten en zich de technologie toe te eigenen.
Han en Lando zijn ondertussen op pad om om smokkelaars te vinden die de New Republic willen helpen en proberen ondertussen de Empire om de tuin te leiden. Leia is namelijk in gevaar, zij werd aangevallen door een aantal van Thrawns Noghri sluipmoordenaars en verschuilt zich met Chewbacca op zijn thuisplaneet Kashyyyk waar we een kijkje krijgen in de cultuur van de Wookiees. Luke is op pad om een Dark Side artefact te vinden, raakt in de problemen en wordt gevangen genomen door de smokkelaar Talon Karrde en zijn handlanger Mara Jade. Mara Jade is force sensitief en was de geheime rechterhand van Emperor Palpatine. Zij vindt dat Luke verantwoordelijk is voor de dood van Palpatine en zij wil dan ook niets liever dan wraak op hem nemen.
Heir to the Empire is het eerste deel in een trilogie, daar was nooit twijfel over en dat is heel duidelijk aan het verhaal te zien, het is in alle opzichten een eerste deel van een groter verhaal. Het boek is weinig meer dan opzet voor de volgende twee boeken, er is geen los staand avontuur, geen ontknopingen geen grotere rollen voor de nieuwe personages, alles is opbouw voor Dark Force Rising en The Last command. Dat is op zich niet erg natuurlijk, maar wel iets dat fijn is om te weten voor je aan het boek begint.
Thrawn is door de jaren heen weinig veranderd, in de canon boeken is zijn persoonlijkheid en de manier waarop hij met andere personages omgaat weinig anders dan het in de Legends boeken was. Hij is ook hier een tactisch genie dat zonder uitleg van zijn acties niet te begrijpen is. In de canon boeken kan Thrawn zijn gedachtegangen altijd uitleggen aan personages als Eli of Ar’alani. In deze trilogie is die rol weggelegd voor Captain Gilad Pellaeon. Pellaeon is altijd bij Thrawn in de buurt en begrijpt net als de eerder genoemde personages (en de lezer) nooit wat Thrawn van plan is, wat Zahn de mogelijkheid geeft om Thrawn in geuren en kleuren uit te laten leggen wat zijn plan is en hoe hij daartoe gekomen is. Iets dat Thrawn bij zijn overstap naar canon wel kwijtgeraakt is zijn de Ysalamiri, wezens die hij op de planeet waar Talon Karrde zich huist uit de bossen vangt, wezens die geëvolueerd zijn met de gave om de Force te onderdrukken. Ze kunnen een soort bel om zichzelf heen maken waarin de Force niet te gebruiken is. Dit maken de Ysalamiri uitstekende huisdieren voor iemand die het op wil nemen tegen een Jedi Knight. De Ysalamiri zijn een intrigerend concept, maar kunnen te makkelijk gebruikt worden als gimmick om Jedi tegen te werken, wat dat betreft ben ik blij dat ze de sprong naar canon niet overleefd hebben. Maar ze blijven desalniettemin een interessant concept wat leuk is om in deze trilogie te verkennen.
Het verhaal loopt vrij vlot, al gebeurt er vrij weinig dat aan elkaar gerelateerd is. We volgen Luke op zijn reis, Leia en Chewie op hun avontuur en Han en Lando op dat van hun, en uiteraard Thrawn en zijn handlangers. Maar geen van deze verhaallijnen heeft tot dusver een bevredigend einde, daarvoor zullen we door moeten naar de volgende twee boeken in de trilogie. Het is dus niet als los staand boek te lezen of beoordelen maar het verhaal dat ze samen vertellen is zeker vermakelijk. De trilogie heeft sinds de publicatie weinig anders dan lof gekregen, belangrijke reden hiervoor is het feit dat dit het eerste verhaal is dat we kregen dat zich na Return of the Jedi afspeelde, het eerste verhaal dat ons inzicht gaf in de levens van Luke, Leia en Han. En het is zeker geen slecht verhaal, maar als het op dit moment voor het eerst gepubliceerd zou worden betwijfel ik of het zo hoog beoordeeld zou worden als het dertig jaar geleden werd. Vermakelijk is het zeker, maar objectief gezien is het wanneer de nostalgie buiten beschouwing gelaten wordt minder sterk dan we hedendaags van Star Wars boeken verwachten.
Voor fans van Thrawn is het uiteraard een geweldig begin van een geweldige trilogie, nieuwe fans moeten er wel bij stilstaan dat het een Legends boek is, wat betekend dat het verhaal dus niet in de huidige Star Wars mythologie past. Maar zolang je je daarvan bewust bent en de twee ”tijdlijnen” voor jezelf uit elkaar kunt houden is de eerste Thrawn Trilogie zeker de moeite waard om eens door te nemen. Geen fan van Thrawn in de canon verhalen? Dan kun je deze Thrawn trilogie beter laten voor wat het is.
Met dank aan Del Rey voor het beschikbaar stellen van Star Wars: Heir to the Empire voor deze review.