Inquisitor: Rise of the Red Blade van Delilah S. Dawson vertelt het verhaal van Iskat Akaris, een Jedi Padawan die zich nooit geaccepteerd gevoeld heeft. Een padawan die al van jongs af aan gemeden werd door haar mede younglings en padawans. Een Padawan met een meester die interesses had waar Iskat zich helemaal niet in kon vinden. Een Padawan die zonder pardon in de Clone Wars terecht kwam en daar eindelijk ontdekte waar ze goed in was: het doden van tegenstanders op het slagveld.
We volgen Iskat van haar tijd als Padawan, door de Clone Wars, voorbij Order 66, en gedurende haar tijd als Inquisitor. En tegelijkertijd krijgen we door het hele boek wat flashbacks naar een gebeurtenis toen ze een Youngling was, die er mede voor zorgde dat ze min of meer verstoten werd door haar medestudenten. We zien een hoop gebeurtenissen door Iskat’s ogen die nog niet eerder echt toegelicht zijn. We zien de Battle of Geonosis vanuit het oogpunt van Jedi die aankwamen om Obi-Wan te bevrijden, en op de tribunes van de arena vochten tegen de Geonosians. We zien welke impact de Clone Wars op de Jedi hadden. We zien begrafenis na begrafenis, en krijgen daadwerkelijk het gevoel dat de Jedi Temple gedurende de oorlog steeds leger werd. We zien Order 66 nog een keer voltrekken, en zien hoe die gebeurtenis onttrok rondom Jedi die de Emperor als waardevol zag. En we krijgen voor het eerst een echt kijkje in de Inquisitorius. We zien hoe deze groep gevormd is, waar ze zich dagelijks mee bezig hielden, hoe ze met elkaar omgingen, en welke rol Darth Vader speelde in hun toetreding. En het belangrijkste van alles: we zien hoe een jonge Jedi gedurende haar leven zo gedesillusioneerd kan raken, dat je mengen bij een groep Dark Side Force users die geleid worden door twee Sith Lords een goede, en zelfs logische keus lijkt.
“Your future is more important than your past. Make it count.”
~ Jocasta Nu
Iskat’s val naar de Dark Side kwam niet door een enkele, grote gebeurtenis. Het was subtiel, een samenhoping van een levens lang gevoel van eenzaamheid, en afkeur van haar mede Jedi. Een meester die ook geen echte connectie met haar leek te hebben, de ontdekking dat vechten haar ligt als niets anders. De lezer ziet al deze gebeurtenissen ophopen, en krijgt medelijden met haar, en zelfs begrip voor haar keuzes. Ondanks dat we zien dat haar keuzes verkeerd zijn, snappen we waarom ze deze keuzes maakt, en dat maakt het nog tragischer om te realiseren dat het de Jedi Order is die haar deze kant opduwt. Ze falen in het ondersteunen van een persoon dat net even anders is dan de rest, in plaats van haar gave te erkennen, geven ze haar het gevoel dat ze minder is dan de rest. En dit alles keer op keer zien gebeuren gedurende een periode van jaren, maakt haar val erg tragisch. En hoe cru ook, dus ook erg begrijpelijk.
“You may think you drink from the dark side, but you’re just a little tooka-cat lapping at a saucer.
~ Seventh Sister
Rise of the Red Blade heeft een goed tempo en is – ondanks dat er niet heel veel actie is – een vrij (emotioneel) spannend boek dat moeilijk weg te leggen is. Dawson’s schrijfstijl is indrukwekkend, ze weet erg veel emotie in haar werk te leggen, en ondanks dat we het verhaal enkel vanuit Iskat’s perspectief zien, krijgen we genoeg mee van andere personages om te zien hoe zij zich voelen. Maar ik had wel graag wat meer gezien, zowel van Iskat de Padawan, als Iskat de Inquisitor. Of dat nu hier als veel langer boek geweest was, of in een duologie geweest was, één boek dat zich vóór Order 66 afspeelde, en één boek dat zich erna afspeelde. Ik had graag meer tijd met Iskat doorgebracht. De manier waarop Dawson dit verhaal neerzet laat de lezer zich inleven in een slechterik. Iemand daar empathie mee laten krijgen is niet makkelijk, maar Dawson krijgt dat uitstekend voor elkaar.
“You are not broken. We are all imperfect beings, striving for enlightenment. You just have to strive a little more than most.”
~ Sember Vey
Het dertien uur durende audioboek wordt voorgelezen door Kristen Sieh, die eerder ook al een rolletje had in The Battle of Jedha. Hoewel ik altijd een groot fan ben van de gebruikelijke Star Wars gezichten van Marc Thompson, Saskia Maarleveld en January LaVoy, moet ik zeggen dat ik ook erg te spreken ben over de nieuwe namen die de laatste tijd ingezet worden voor Star Wars audioboeken. Ook Sieh kan erg prettig voorlezen, leeft zich in in de personages en weet iedereen een persoonlijk en herkenbaar tintje te geven. Al had ze het accent dat ze de Seventh Sister geeft achterwegen mogen laten. Haar Yoda stem is de eerste zin enkel lachwekkend te noemen, maar na die eerste reactie ga je in het verhaal op en klinkt ook die niet anders dan natuurlijk. In dezelfde trend is ook de huidige stijl van gematigd gebruik van geluidseffecten en muziek weer perfect in balans met de stem, dus voor de mensen die liever naar een boek luisteren dan het lezen is dit zeker weer een aanrader.
‘I’m not comfortable being around someone so dangerous.”
“Then stay away from Mace Windu,” Master Ansho said’
Een minpuntje vond ik wel het feit dat er veel over dingen heen geskipt wordt, het gebeurt nogal dat een complete gebeurtenis – zoals een gevecht bijvoorbeeld – in enkele woorden samengevat wordt. Of dat een periode van maanden of zelfs jaren, in een paragraaf beschreven wordt. Het boek verlengen of opsplitsen had het wat mij betreft dus goed gedaan. Maar los daarvan valt er wat mij betreft bar weinig op te merken aan Rise of the Red Blade.
She was struck by how quickly the Jedi had pivoted from peacekeeping to a war machine.
Voor iedereen die meer wil weten over de Inquisitors, of die een dieper kijkje wil nemen in het leven van de gewone Jedi is Rise of the Red Blade een must read, wat mij betreft. Het leest lekker vlot weg en is zeker een leuke aanvulling op het grotere Star Wars gevoel. Je mist niets als je het boek overslaat, maar als je de tijd er voor hebt zul je er zeker geen spijt van krijgen. En elk boek met rollen voor Kelleran Beq en Noxi Kell is sowieso al de moeite waard!
Met dank aan Del Rey / Random House Worlds en Audible voor het beschikbaar stellen van Inquisitor: Rise of the Red Blade voor deze review.