Hunters: Battle for the Arena van auteur Mark Oshiro (hij schreef eerder het korte verhaal Hunger in de From a Certain Point of View: The Empire Strikes Back verhalenbundel) is een tie-in met de aankomende Nintendo Switch, iOS en Android game Star Wars: Hunters en geeft ons een hoop achtergrondinformatie over de personages uit het spel. Star Wars Hunters is een zogenoemde arena battle game, met verschillende soorten matches. Spelers spelen in teams tegen elkaar in een standaard gevecht, in een escorte modus waarbij één team een payload moet begeleiden naar een doel, terwijl het andere team dat probeert tegen te gaan, in een controle game waarbij één team een locatie probeert in te nemen terwijl het andere team deze locatie probeert te verdedigen, of in een potje Huttball. Dat alles terwijl een tribune vol toeschouwers toekijkt.
In Hunters: Battle for the Arena volgen we Rieve, de Sith Lord uit het spel. Maar Rieve is helemaal geen Sith Lord. Rieve is een jonge vrouw die Force sensitive is, maar daar nooit heel veel mee gedaan heeft. Na een belabberd leven als wees op Corellia moest ze na een klusje dat verkeerd afliep vluchten en kwam ze op de planeet Vespaara terecht. Hier beantwoorde ze een holonet advertentie waarin gezocht werd naar zogenaamde hunters. Wezens die in de arena van Barada the Hutt willen vechten. De gevechten in de arena zijn geen gevechten tot de dood, ze zijn een stuk luchtiger dan dat. De hunters vechten in wisselende teams in arena’s die allemaal een eigen thema hebben. Het publiek vergokt flink wat geld en de hunters doen hun best om er een mooie show van te maken. Het is geen vooraf afgesproken choreografie, iedereen doet wel degelijk zijn best om te winnen, maar het belangrijkste is dat het publiek zich vermaakt.
De hunters hebben allemaal een gimmick, zo is Sentinel een arrogante voormalig Imperial Stormtrooper, Imara Vex een meedogenloze bounty hunter, de Jawa tweeling vechten als één enkel persoon, Utooni, en gebruiken hun skills om schroot van vijandelijke wapens te hergebruiken en Dizzy rijdt rond op zijn omgebouwde Droideka. Maar het zijn allemaal gefabriceerde personages die iedere hunter een unieke persoonlijkheid geven waar fans zich aan kunnen hechten. Aangezien Rieve de Force tot op zekere mate kan gebruiken was het voor Bardara direct duidelijk wat het personage van Rieve zou worden. Een moordlustige Sith Lord.
En zo voegt Rieve zich bij de groep hunters en probeert ze een nieuw leven op te bouwen met wezens die ze – voor het eerst in haar leven – als vrienden en wellicht zelfs als familie zou kunnen gaan beschouwen. Maar natuurlijk verloopt niet alles op rolletjes, Rieve wordt achtervolgd door haar verleden. En niet alleen haar verleden als lead zangeres van een Gonk Rock band!
Oshiro heeft een erg leuk verhaal geschreven dat het spel wat meer diepgang zal geven wanneer het daadwerkelijk uitkomt. De achtergrond en persoonlijkheden van de personages kennen zal een extra dimensie aan het spel geven. Ook weten hoe de arena en de wereld er omheen in elkaar steekt zal een leuk extraatje zijn voor de spelers. Maar ook voor mensen die niet van plan zijn het spel te gaan spelen is dit een leuk en luchtig uitstapje in een vrijstaand stukje van de Star Wars wereld. Er zijn weinig verwijzingen naar het grotere verhaal, al zien we hier en daar wat bekende namen voorbij komen. Zo zagen we Imara Vex al eens in de Marvel comics voorbij komen. Dit betekend ook dat de drempel voor dit verhaal heel laag ligt, je hoeft niets te weten over de huidige staat van het sterrenstelsel. Het boek speelt zich na de van van het keizerrijk af, maar meer dan dat hoef je niet te weten om van het verhaal te genieten.
Het boek is gericht op jongere lezers, dus het taalgebruik is vrij eenvoudig, en het is zeker geen lang boek. Maar het weet je aandacht heel snel te grijpen en Oshiro weet die aandacht ook goed vast te houden. Voor je het weet ben je door het boek heen en heb je kennis gemaakt met een aantal interessante nieuwe personages. Rieve is een leuk personage om te volgen, de manier waarop haar verleden gedurende het verhaal langzaamaan uitgelicht wordt is leuk uitgewerkt. En Barada the Hutt is min of meer de eerste Hutt met het hart – soort van – op de goede plek, wat ook wel eens leuk is om te zien.
Het 5 uur en 45 minuten durende audioboek is ingesproken door Arina Li, die nog niet eerder een Star Wars boek ingesproken heeft. Ik zou het niet erg vinden als zij aan de lijst met vaak terugkomende namen toegevoegd wordt, want ze heeft een erg prettige stem om naar te luisteren. Ze weet de aandacht goed vast te houden en emoties over te brengen. Ze geeft verschillende personages geen eigen stemmen zoals Marc Thompson dat kan, ze verdraait haar stem een beetje om het verschil duidelijk te maken, maar heel veel variatie is er niet. Maar dat is helemaal niet erg. De variatie is groot genoeg, en de structuur van het verhaal eenvoudig genoeg, dat er nooit verwarring is over wie er aan het woord is. De muziek en geluidseffecten zijn zoals altijd aanwezig, maar zoals altijd met Disney Lucasfilm Press boeken word er lichtjes gebruik van gemaakt waardoor ze niet storend zijn en het verhaal makkelijk te volgen is.
*Op het moment van schrijven zitten er wel twee foutjes in het audioboek op Audible. Hoofdstuk 29 zit er twee keer in, en hoofdstuk 34 en 35 staan verkeerd om.
Al met al is Hunters: Battle for the Arena wat mij betreft een erg leuk verhaal voor tussendoor. Er staat weinig op het spel en het loopt niet samen met bijvoorbeeld 4 andere boeken en 2 comic reeksen en het zet het sterrenstelsel niet op zijn kop. Maar het is vrij simpel en luchtig vermaak waar Star Wars fans van alle leeftijden volgens mij prima van kunnen genieten.
Met dank aan Audible voor het voor het beschikbaar stellen van Jedi: Battle Scars voor deze review.