Battlefront: Twilight Company vertelt het verhaal van de Sixty-First Mobile Infantry, beter bekend onder de naam Twilight Company. Een infanterie eenheid van de Rebel Alliance. We krijgen een kijkje in het dagelijks leven van deze groep soldaten, we volgen ze gedurende bekende en nieuwe veldslagen, zoals de Battle of Yavin, Hoth en verder. Maar we zien ook hoe deze soldaten hun tijd tussen grote veldslagen in doorbrengen, onderling, op planeten waar ze mensen proberen te helpen, en continu opzoek zijn naar nieuwe leden om de voortdurend kleiner wordende Twilight Company weer aan te vullen.
Het verhaal is voornamelijk gericht op Hazram Namir, iemand die niet veel anders kent dan een leven vol oorlog. Hij vecht omdat hij weet hoe dat moet, niet omdat hij hart voor de zaak heeft. Namir’s situatie en instelling geeft ons een nieuwe insteek in een bekend verhaal, we volgen deze keer niet ee
n held die zijn of haar leven wil geven voor het goede doel, nee we volgen iemand die orders opvolgt omdat het moet en hij niet veel beters te doen heeft.
Gedurende het boek zien we Namir in de rangen omhoog stijgen, niet zozeer omdat hij de beste in de groep is, maar meer omdat de groep om hem heen regelmatig kleiner wordt, Hoewel Namir er alles aan doet om zijn teamgenoten in leven te houden is hij iemand die over het algemeen geen moeite doet om diezelfde teamgenoten te leren kennen of namen te onthouden. Iets wat er voor zorgt dat het voor de lezer lastig is om sympathie voor hem te krijgen.
Onderweg pikt Twilight Company Every Chalis op, de Imperial gouverneur van Haidoral, een deserteur die geheimen met de rebellen deelt in ruil voor haar veiligheid. Chalis is een interessant personage dat goed en met veel diepgang geschreven is, ze laat niet alleen Namir maar ook de lezer continu met vraagtekens achter over wat haar daadwerkelijke motieven zijn. Dit is iets dat we natuurlijk kunnen verwachten van iemand die de protégé van de logistieke expert Count Vidian was. Chalis is dan ook een van de interessantste personages in het boek. De dialogen tussen haar en Namir zijn regelmatig erg vermakelijk en ik hoop dat we haar nog vaker zullen tegen komen.
Iets waar ik graag meer van gezien had was SB-475, ook bekend onder de naam Thara Nyende. Thara is een Stormtrooper, gestationeerd op Sullust, haar thuisplaneet. In een aantal hoofdstukken krijgen we het dagelijks leven van Thara te zien, hoe zij als gezichtsloze Stromtrooper de orde probeert te handhaven, maar ook buiten diensttijd haar best doet om haar volk te helpen. Thara’s verhaal is op veel punten interessanter dan dat van Namir, daarbij komt ook dat het veel makkelijker is om voor deze ”goede Stormtrooper” sympathie te voelen dan voor Namir.
Het is altijd makkelijk om de Empire in zijn geheel als een kwade macht te zien, vol soldaten die gewillig families doden en zonder blikken of blozen gehele volken onderdrukken, maar via Thara zien we dat veel van deze gezichtsloze Stormtroopers helemaal niet kwaadaardig zijn, maar ook mensen met gevoelens, normen en waarden zijn, die orders opvolgen omdat ze er vanuit gaan dat de wet handhaven juist het beste is voor iedereen. Ik hoop dat we Thara in de toekomst ook nog eens tegen gaan komen in een boek of comic reeks.
Ook erg interessant was de eerste keer dat Thara haar Stormtrooper uniform aantrekt, we krijgen een hele interessante beschrijving van verschillende delen van het uniform en diens functies.
Alexander Freed heeft een schrijfstijl die eenvoudig te lezen is, hij weet gevechten duidelijk te omschrijven waardoor de lezer vrijwel altijd precies weet wat er gaande is. Hoewel bijna elk hoofdstuk zich op een andere plek en in een andere situatie afspeelt weet hij dit voor de lezer duidelijk te houden doormiddel van een locatie en tijdsvermelding aan het begin van elk hoofdstuk, deze vermeldingen maken onder anderen het aantal flashbacks naar Namir’s verleden wat makkelijker te begrijpen.
Ondanks dat het boek veel goede eigenschappen heeft wist het me niet compleet te boeien en ik ging er langzamer doorheen dan ik verwacht en gehoopt had, Namir’s verhaal en personage waren niet interessant genoeg om mijn aandacht voor langere periodes vast te houden. Ondanks dat heb ik me aardig met het boek vermaakt.