USA Today heeft vandaag de primeur en onthult de omslag voor het boek Star Wars: Bloodline dat op 3 mei dit jaar uit zal komen. Bloodline is geschreven door Claudia Gray (Star Wars: Lost Stars) en draait om Leia Organa. Het verhaal speelt zich een aantal jaar voor Star Wars The Force Awakens af en is het eerste boek dat ons een kijkje in de gang van zaken van de New Republic geeft.
Decennia na de val van Darth Vader en de Empire lijkt het voor de nieuwe generatie moeilijk om zich de lessen uit het verleden te herinneren en Leia begint de scheuren in de fundering van de New Republic te zien. Scheuren die gevaarlijk kunnen zijn voor de toekomst van het universum.
In Bloodline zullen we bekende gezichten uit The Force Awakens terug zien, zo wordt Korr Sella genoemd in het excerpt, maar Gray introduceert ook een stel nieuwe personages, de belangrijkste onder hen Ransolm Casterfo, iemand die door Gray beschreven wordt als een “ambitieuze jonge senator die het politieke tegenovergestelde is van Leia. Hij lijkt terug te willen grijpen naar de oude stand van zaken, hij verzamelt zelfs oude artefacten van de Empire.”
USA Today heeft de eer een excerpt van het boek met het publiek te delen. Auteur Claudia Gray beschrijft de scene uit het excerpt als “een ochtend bijeenkomst die er uitziet als elke andere in de politiek, maar die over een kritieke beslissing over het lot van het universum gaat. Leia denkt dat dit een standaard dag gevuld met discussies gaat worden, tot ze een onheilspellende waarschuwing krijgt.
An entire generation has prospered during an era of peace. The New Republic, governed by the Galactic Senate on Hosnian Prime, has held power for more than two decades. Yet conflict has begun to take shape within the Senate. As political gridlock threatens to cripple the fledgling democracy, the quarrels of the New Republic will soon radiate throughout the galaxy. . .Â
The conference building of the New Republic senatorial complex contained multiple rooms appropriate for every kind of auxiliary function imaginable, from memorial concerts to awards ceremonies. Leia Organa and Tai-Lin Garr headed toward one of the smallest banquet rooms. The breakfast meeting had been organized by VarishVicly, who couldn’t imagine a bad time for a party.
Varish came loping toward them now on all fours. “There you are! I was worried you’d be late.”
“We’re still early,” Leia protested as both she and Tai-Lin were wrapped in quick, long-limbed hugs.
“Yes, but I worry. You know how these guys get.”
“Now come along and be introduced to everyone,” Varish insisted. Soon Leia found herself shaking hands and paws, murmuring greetings; thanks to some review holos Korr Sella had prepared for her, she recognized each senator in attendance and could even ask a few pertinent questions about their families and worlds.
They entered the banquet hall together, the entire group walking two by two. Leia knew the seat at the far end of the table would be hers, guest of honor as counterpart to the host. So she walked the length of the room, attentive to the senator at her side, before glancing down at the arrangements — sumptuous even by Varish’s standards, with a velvet runner stretching along the table and delicate paper streamers lying across the tables, beneath elaborately folded napkins. Leia had to laugh. “Honestly, Varish. For breakfast?” In other words, Leia thought as she listened to someone cheerfully talk about his grandchildren, this is going wonderfully for everyone but me.
This won good-natured chuckles from the room; Varish Vicly’s lavish tastes were well known, a foible she herself joked about. Today, however, she shrugged. “I didn’t request this. Maybe the serving staff heard my name and assumed that meant to go all out.” Varish smiled as she took her seat. “If that’s my reputation . . . you know, I can live with it.”
Leia settled into her chair, picked up her napkin — and stopped.
Something was written on the paper streamer on her plate. Actual writing. Virtually nobody wrote any longer; it had been years since Leia had seen actual words handwritten in ink on anything but historical documents.
But today, someone had left this message on her plate, only one word long:
RUN.
