Er zijn van die momenten dat je extreem blij bent met hetgeen dat er op je tv-scherm voorbij trekt. De vijfde aflevering van het derde seizoen van The Mandalorian was voor mij zo’n moment. Het weet alle elementen van de serie te combineren met dat typische Star Wars-sausje waar ik zo van smul.
Daarnaast weet The Pirate meteen de geruchten rondom de piraten uit het veld te slaan. Velen dachten dat juist deze piraten de grote tegenstanders zouden gaan vormen in de komende serie Skeleton Crew. Na het zien van de aflevering weten we dat dat zeker niet het geval gaat zijn. Centraal in de aflevering staat het feit dat deze piraten, onder leiding van Gorian Shard, een aanval op Nevarro uitoefenen en daarbij Greef Karga flink onder druk zetten. Het is een heel simpele opzet die ervoor zorgt dat zijn volk op de vlucht moet slaan en dat de Mandalorians uit hun schuilplek moeten komen. Niet wegens een noodgedwongen gevaar voor hen, maar om te strijden voor hen die het nodig hebben en vergeten lijken te worden door de Nieuwe Republiek. Nevarro was ooit voor velen van deze Mando’s natuurlijk een thuisplaneet.
Wat hierbij sterk benut is, is het feit dat de Mandalorians een gigantische loyaliteit naar elkaar hebben. Paz, die voorheen niet altijd op één lijn stond met Din, weet dat hij moet vechten voor hem omdat Din en Bo-Katan alles op alles hebben gezet om zijn zoon te redden. Dit, terwijl anderen niets deden. Het is diezelfde loyaliteit naar Captain Teva en Greef die Din doet besluiten uit de schaduw te stappen om in het licht het gevecht aan te gaan.
Sowieso is het terugzien van Teva een interessant gegeven. Nooit was dit het meest interessante personage, waarbij ik ook het idee heb dat dit niet het geval moet zijn. Maar hij ziet dingen, bespeurt dingen en wil in actie komen. Hij is het publiek. Hij is zoals wij, kijkende van buiten naar binnen. Dat hij op zijn basis nog even een zeer bekende Lasat tegen het lijf loopt zorgde even voor een vreugdesprongetje. Het zien van Garazeb ‘Zeb’ Orrelios in live action is het perfecte opwarmertje voor de terugkeer van de crew uit Rebels in het komende Ahsoka. Dat Teva wil strijden voor hen die het niet kunnen, zelfs wanneer Curoscant daar niet achter staat, maakt hem sowieso een doener in een wereld waarin veel mensen alles meer af lijken te wachten. Dat hij op het kantoor op Coruscant even Elia Kane tegenkomt, die duidelijk een eigen agenda heeft, doet mij afvragen wat haar rol nog gaat zijn in de terugkeer van Moff Gideon.
De aflevering komt echt op stoom wanneer het plan voor de tegenaanval besproken wordt waarin duidelijk te zien is dat de Mandalorians geen doelloze vechters zijn, maar tactisch te werk gaan. Een sterke scene waarin Bo-Katan haar verleden en ervaringen gebruikt om het komende in kaart te brengen zorgt niet alleen dat alles bij de Mando’s duidelijk is, maar ook bij de kijker thuis. De hele aanval op de piraten, de afleidingen, de aanvallen en de overwinning zijn op een sterke en ‘realistische’ manier in beeld gebracht. Iets wat mij vaker dan eens deed denken aan scenes uit Band of Brothers, waarin enkele soldaten onder vuur genomen worden en alles op alles zetten om hier uit te komen. Opvallend is dan ook dat een Mandalorian niet neergezet is als een krijger die alles en iedereen kan overwinnen. Niet heel het lichaam is bedekt met Beskar, dus niemand is veilig.
En hier brengt de aflevering een authentiek Star Wars-gevoel met zich mee. Een gevecht wat synchroon aan elkaar loopt, maar gevochten op meerdere plekken. Din en Bo-Katan strijden in de lucht, terwijl de vele Mandalorians in de straten hun ding doen om de stad terug te nemen. Het is te vergelijken met het gevecht rondom Theed in The Phantom Menace terwijl in de ruimte boven Naboo een heel ander slagveld te zien was. Het ene heeft effect op het andere, en andersom. Visueel is het een genot om naar te kijken en af en toe vraag ik mij nog steeds af hoe deze scenes op het budget van een TV-show tot stand gebracht kunnen worden. Dit wil je op een groot scherm in de bioscopen zien.
Na hun strijd besluiten de Mandalorians op Nevarro te blijven. Dit keer niet onder de grond, maar op een eigen stuk grond. Het is niet hun thuisplaneet, maar wel hun thuis. Net wanneer je denkt dat The Pirate een einde vind, roept The Armorer Bo-Katan bij haar. Ze krijgt een nieuwe missie, het vinden van alle Mandalorians die geen thuis hebben. Wel met een voorwaarde; ze moet haar helm afzetten! Bo wandelt tussen de paden door en is daardoor, volgens The Armorer, een perfect persoon om de Mandalorians bij elkaar te brengen. En dat zonder Dark Saber.
En dan, diep in de ruimte treft Teva een oud schip aan. Het schip waarmee Moff Gideon vervoerd moest worden. Het is stuurloos, leeg en heeft een gat in de romp. Binnenin is iedereen dood, maar er is geen lichaam van Gideon te vinden. Wel een stukje Beskar…