Terugkijkend op het tweede seizoen van The Bad Batch lijkt het alsof de mensen bij Lucasfilm animation goed gekeken hebben naar The Empire Strikes Back. Niet alleen door de grauwe toon die vaker dan eens zijn kop op deed steken en de uitzichtloze toekomst voor de Clones, maar ook door een hartverscheurende finale die meer los wist te maken bij mij dan ik vooraf had verwacht.
Waarom ik zo van het Star Wars-universum hou, is omdat iedereen elk verhaal op een andere manier interpreteert. Zo ook bij The Bad Batch. Luisteraars van onze podcast hadden misschien al vernomen dat ik er honderd procent van overtuigd ben dat Omega Force-sensitive is en dat het programma van Hemlock gaat resulteren in de Death Troopers. Ook voorspelde ik al dat er een dood aan zat te komen. Een opoffering, zoals Kanan dat deed in Star Wars Rebels. Ik had niet met alles gelijk (tot nu, in ieder geval), maar helaas wel op een punt waar ik graag mijn ongelijk had gekregen.
Ik had niet verwacht dat de Bad Batch dit seizoen Mount Tantiss niet zou gaan zien. Het lijkt op een wortel die constant voor onze neus gehouden is, om deze uiteindelijk niet op te mogen eten. Is dat erg? Nee. Het toont lef vanuit de makers dat ze ons durven te verleiden met dingen en een compleet andere kant durven op gaan. Speculaties voeden is geweldig, maar een andere uitkomst dan verwacht bieden is krachtiger. Tijdens een groot gedeelte van The Summit lijkt alles dan ook precies volgens plan te verlopen. Sinds de vorige aflevering weten we dat Crosshair gevangen zit en dat het team hem terug wil halen. Het lukt ze om een zwaarbeveiligde basis te infiltreren, waar we niet alleen Tarkin zien, maar ook Orson Krennic (daadwerkelijk ingesproken door Ben Mendelsohn) te zien krijgen tijdens de besprekingen van Project Stardust, iets wat we in Rogue One verder uit zien spelen. Het leek een goede standaardaflevering te worden, precies zoals de serie ons de laatste weken al vaker heeft voorgeschoteld. Tot het moment dat alles misging.
Tijdens de infiltratie blijkt ook Saw Gerrera in dezelfde basis een missie uit te voeren. Eentje die compleet haaks staat op het doel van de Bad Batch. Waar zij gaan voor informatie, is Saw erop uit om totale destructie aan te richten. Een kleine klap in het gezicht van The Empire, maar wel eentje waarbij hooggeplaatste leidinggevenden de dood zouden moeten vinden. Het toffe hierin is dat de serie op een simpele maar doeltreffende en realistische manier laat zien dat de oorlog vanuit meerdere kanten gevoerd blijft worden. De cellen die later een Rebellen-alliantie kunnen gaan vormen zijn nog in hun vroege fases en gaan als ongeleide projectielen door de melkweg. Uiteraard blijkt Gerrera’s plan niet te werken wanneer hij tijdens zijn ontsnapping diverse bommen af laat gaan en behoorlijke schade toebrengt, maar blijkt dat bij deze aanslag er geen leidinggevende geraakt is. Tarkin en de zijnen zitten allen veilig weggestopt. Tech gaf eerder al aan dat het opblazen van de basis geen slimme zet zou zijn, omdat zo belangrijke informatie verloren kon gaan. Hij wist echter niet wat door de explosies daadwerkelijk verloren kon gaan.
Saw weigerde dus te luisteren naar de Clone en de Bad Batch onderneemt een ontsnapping via een monorail. Wanneer Saw alsnog de basis opblaast, resulteert dit in een monorail die zonder stroom komt te zitten, waardoor het gehele team stil in de lucht hangt. Terwijl Tech alles op alles zet om de de monorail weer aan de praat te krijgen, vallen Tarkin’s troepen aan met in de vorm van air support. De stroom komt net op tijd terug, maar de luchtaanval zorgt ervoor dat de achterste monorial-wagon waar Tech op staat los komt te hangen. Een uitweg is er niet. De rest van het team kan niet verder omdat hun voorste wagon hierdoor wordt tegengehouden. Het moment is daar. De opoffering is een feit. Tech koppelt de achterste wagon los en laat zichzelf naar beneden storten om zo zijn team te beschermen. Tech geeft zijn leven voor dat van zijn broers en zus.
Nu zien we geen lichaam van Tech. We zien alleen dat Hemlock later de bril van Tech heeft. Een bril die nog redelijk oké lijkt te zijn na een val van honderden meters hoog. Is Tech dan wel echt dood? Of zien we hem volgend seizoen op de één of andere manier gewoon terug? Hoe dan ook, de scene waarin het offer gemaakt wordt is intens, prachtig en compleet bijgestaan door een overweldigende soundtrack van Kevin Kiner. Wat het afscheid moeilijker maakt is het feit dat Phee duidelijk een oogje op hem had en geen echt afscheid van hem kon nemen voordat hij aan zijn geheime missie ging beginnen. Het deed denken aan de laatste keer dat Anakin en Obi-Wan elkaar als vrienden zien in Revenge of the Sith. Wetende wat komen gaat, maakt het des te zwaarder. Om nog maar niet te spreken over de reactie van Omega. Haar reis met Tech was een interessante dit seizoen. Waar de twee compleet uit elkaar groeiden tijdens de vroege afleveringen, vond Omega later (na het vertrek van Echo) een echte vriend in hem. Het is nu duidelijk dat die afleveringen er waren om deze relatie te versterken en dit verlies voor haar nog veel moeilijker te maken.
Compleet geruïneerd, duidelijk gewond en gebroken door het verlies van Tech, reist de Bad Batch terug naar Cid. Daar vinden ze onderdak, zijn ze even van de radar en kunnen ze mentaal en fysiek herstellen. Echter blijkt dit van korte duur. Cid heeft gedaan waar ze mee dreigde: Ze heeft The Empire laten weten dat Omega, Hunter en Wrecker bij haar zijn, waardoor het niet lang duurt voordat Hemlock met zijn Clone Commando’s op de stoep staat. Duidelijk niet blij met haar acties laat Cid de Bad Batch achter. Hunter en Wrecker worden gevangengenomen, maar Omega weet nog net te ontsnappen. Totdat ze haar verdriet en verlies niet meer kan verwerken en vol in de aanval gaat. Helaas komt ze tijdens deze actie in handen van The Empire en weet Hemlock met haar van de planeet te ontsnappen. Wrecker, Echo en Hunter hebben één duidelijk doel voor ogen: Omega terugkrijgen. Ongeacht wat daar voor nodig is.
Omega blijkt door Hemlock naar Mount Tantiss gebracht te zijn, waar ze Nala Se en Emerie Karr ziet. Ook Crosshair ligt hier nog steeds buiten bewusten, duidelijk met als toedracht alle tests die op hem uitgevoerd zijn. Hier schijnt Omega’s personage prachtig door. Er is geen woede of haat richting Crosshair, er is alleen een gevoel van onmacht wanneer ze ziet dat hij op een tafel vastgebonden ligt. Dit is echter niet de grootse schok die haar hier te wachten staat. Emerie Karr laat weten dat ze een zus van Omega is. Omega was niet de enige vrouwelijke Clone van Jango Fett, zelfs niet de eerste. Laat seizoen drie maar snel verschijnen!
Seizoen twee sluit af met een overweldigend, droevig gevoel. We nemen afscheid van een van de hoofdpersonages, terwijl de anderen van elkaar gescheiden zijn en compleet gebroken door alle gebeurtenissen. Het seizoen had zeker zijn ups en downs, waarbij afleveringen rondom Crosshair en de toekomst van de Clones als ‘essentieel Star Wars’ bestempeld mogen worden. The Bad Batch heeft zich met seizoen 2 echter heel goed weten te herpakken en een sterke vorm van Star Wars neergezet. Er zijn genoeg mensen die dat niet hadden verwacht na het zien van het eerste seizoen…