Vandaag verscheen alweer de laatste aflevering van Star Wars: The Bad Batch genaamd “Kamino Lost” op Disney+. In deze serie artikelen laat ik je weten hoe ik de serie beleef. Laat ons vooral ook weten wat jij ervan vond!
Na de cliffhanger die we vorige week kregen toen Tipoca City op Kamino werd opgeblazen, is het nu de beurt aan de leden van de Bad Batch om zichzelf te redden en de planeet veilig te verlaten. ‘Gelukkig’ onthult de beschrijving van de aflevering in één zin al dat dit ze gaat lukken, voor het geval de aankondiging van een vervolgseizoen dat nog niet deed.
De spanning was ver te zoeken in “Kamino Lost”
Ik zal maar gelijk eerlijk zijn, ik was niet onder de indruk van deze aflevering. Ik had gedacht en misschien gehoopt (daar gaan we weer met de verwachtingen, Marc) dat de gebeurtenissen aan het eind van het seizoen een opzet konden zijn voor een heel andere setting en verhaal in seizoen 2. “Kamino Lost” sluit de actie van het seizoen op een redelijk bevredigende manier af, al was de balans tussen actie en plot wat mij betreft te weinig in balans. Het overgrote deel van de aflevering zien we Clone Force 99 ploeteren om de vernietiging van Tipoca City te ontkomen, terwijl we met dank aan de geniale stagiaires bij Disney+ al wisten dat ze er heelhuids uit gaan komen.
Even serieus: “In dit tweede deel zien we hoe The Bad Batch Kamino weet te verlaten.”, hoe krijg je het voor elkaar om met één enkele zin de seizoensfinale meteen oninteressant te maken?! Ik hoopte dat we gaandeweg naar het eind qua plot nog wat zouden meemaken, maar niets bleek minder waar. We kregen te zien hoe de Bad Batch hun onrust op Kamino overleeft, evenals een hele kleine glimp op de toekomst wat betreft Crosshair en The Empire. Maar dat Nala Se zou worden ingezet om de kloontechnologie van de Imperials te stimuleren wisten we natuurlijk al.
En dat de naïeve Omega zelfs een haast verloren droid nog probeert te redden terwijl het zo’n beetje onze laatste hoop was op een emotioneel moment in dit hele seizoen (!) was wel de kers op de taart van een aflevering die niets meer kon brengen dan we al wisten en konden verwachten. Geen enkele verrassing. Saai.
Crosshair’s inhibitorchip is al verwijderd?
Wat hebben we gezien? De Bad Batch rent door hun verwoeste thuiswereld terwijl ze proberen terug te komen naar de oppervlakte. Er is een ongemakkelijke samenwerking tussen onze helden en Crosshair, ze weten te ontsnappen met behulp van drijvende pods, maar Crosshair weigert zich bij hen aan te sluiten. Hij onthult dat hij zijn inhibitorchip al lang geleden heeft laten verwijderen en dat zijn keuze voor de Imperials een bewuste is. Ik vraag me dan gelijk af hoe en wanneer dit zou moeten zijn gebeurd, want we zagen eerder in het seizoen nog dat zijn inhibitorchip werd versterkt. Of zou hij hebben gebluft? Uiteindelijk lukt het de Bad Batch om te ontsnappen en Crosshair kiest ondanks alles nog steeds ervoor om met The Empire te werken. De kans is hierdoor erg groot dat hij zal terugkeren als vijand van de Bad Batch.
Het was zeker niet de meest opwindende of impactvolle aflevering van The Bad Batch, de nadruk op actie laat weinig tijd over voor karakter- en verhaalontwikkeling. Vanuit commercieel oogpunt gezien snap ik ook niet waarom we niet iets meer van Fennec hebben gezien en waar de onthulling dat Omega genetisch vrijwel gelijk is aan Boba Fett goed voor is geweest. Was het niet logisch geweest om de ontmoeting tussen Fennec, Omega en Boba in dit seizoen plaats te laten vinden – met oog op The Book of Boba Fett in december?
Het einde van dit seizoen voelt meer als een einde dat je halverwege een seizoen kunt verwachten. Ik wil graag vasthouden aan de gedachte dat ik het eerste seizoen van zowel The Clone Wars als Star Wars Rebels ook niet bijster interessant vond, laten we hopen dat voor The Bad Batch hetzelfde geldt. Bij de aankondiging van de serie was ik al niet razend enthousiast en de conclusie moet na het eerste seizoen helaas zijn dat ik nog steeds wacht om er echt in te worden getrokken. Daarom blijf ik na 16 afleveringen helaas met teleurgestelde gevoelens achter. In Filoni we trust?