Net als dat The Empire Strikes Back in de bioscopen een vervolg was op de eerste Star Wars-film, kreeg de eerste arcade-game een vervolg met deze titel. De vector-graphics game was zo populair dat een vervolg geen kwestie van waarom maar van wanneer was.
Nadat Star Wars: The Arcade Game behoorlijk wat mensen wist te verrassen met zijn 3D graphics, hoge kwaliteit geluid en totale immersie in het universum van George Lucas, besloot Atari in 1985 een vervolg uit te brengen op de befaamde arcadekast. In The Empire Strikes Back nam jij de rol op je van Luke Skywalker en was het aan jou om bekende gevechten uit de gelijknamige film na te spelen. Dit wederom vanuit een zogenaamde ‘first person view’, waardoor je dus letterlijk vanuit de ogen van Luke keek. De game schotelde jou als speler The Battle of Hoth voor, waarna je met de Millenium Falcon moest zien te ontsnappen om je daarna staande te houden in een asteroïdenveld.
Het spel kreeg in feite exact dezelfde gameplay als die we al kenden uit Star Wars: The Arcade Game. Daarnaast leken de graphics, geluiden en muziek ook heel erg op de eerdere game. Toch waren er op het grafische vlak best wat stappen genomen om de game ‘realistischer’ te maken. Vector-objecten kregen veel meer details waardoor ze makkelijker te herkennen waren. Als derde game in de arcade (want hoewel het een vervolg is op Star Wars: The Arcade Game, verscheen een jaar eerder uiteraard al Return of the Jedi) deed het iets opmerkelijks. De game werd verkocht als een zogenaamde ‘conversion kit’. Dit betekende dat het geen compleet nieuwe kast was met een nieuwe game er op geïnstalleerd. Nee, je kreeg speciale apparatuur en extra’s om over de bestaande kast van Star Wars: The Arcade Game te installeren, zodat ‘het oude spel’ geüpgraded werd naar het nieuwe deel.
De grootste vernieuwing zat ‘em in de introductie van de ‘Jedi Bonus’. Tijdens het spelen kon je de letters van het woord Jedi vinden. Vond je ze allemaal, dan kon de tegenstand je tijdelijk helemaal niets doen waardoor je je onoverwinnelijk kon voelen. Daarnaast, mocht je in de High Score komen te staan, kreeg je militaire strepen achter je naam. Eeuwige manier van opscheppen. Tenminste, zolang de arcadekast verbonden bleef met een stopcontact. Om die letters te vinden werd wel wat van de speler geëist. Tijdens de slag om Hoth bevond je je in een Snowspeeder. Tijdens de opening van de missie moest de speler Probots opblazen. Dit om communicatie met The Empire tegen te gaan. Wist je een bepaald aantal Probots op te blazen? Dan kreeg je de eerste letter van het woord.
Tijdens de tweede sequentie met de Snowspeeder mocht je het opnemen tegen de AT-AT’s en AT-ST’s. Ze proberen om, net als in de film, de shield generator op te blazen. Jouw doel was om dit te voorkomen. Dit deed je door de walkers te vernietigen. En natuurlijk kreeg je de mogelijkheid om een touw rond de benen van zo’n AT-AT te wikkelen! Een andere optie was om de roodgekleurde cockpit onder vuur te nemen. Wist je weer een x-aantal walkers binnen de tijd uit te schakelen? Dan kreeg je wederom een Jedi-letter. Hierna werd snel overgeschakeld en nam je de rol van Han Solo op je. Tijdens het begin van zijn missie is het zaak om verschillende Fighters te ontwijken of te vernietigen. Wederom, je voelt het al aankomen; bij een juist aantal vernietigde Fighters trakteerde de game je op een letter. Al snel kwam je in een asteroïdenveld terecht waarbij de game je letterlijk één ding liet doen; overleven. Lukte dit zonder ook maar enige schade te krijgen resulteerde dit in de laatste letter. Hierna was de game voorbij en startte deze weer van voor af aan. Echter dit keer met een hogere moeilijkheidsgraad, maar mogelijk met die Jedi Bonus. Hoeveel rondes kun jij het volhouden om je naam hoog in die High Scores terug te zien? Probeer het! De game is namelijk volledig speelbaar in Star Wars: Rogue Squadron III op de Gamecube.