Waar Star Wars op het gebied van games een lange tijd voor kwaliteit stond, waren het vooral de games die in de jaren negentig en het begin van deze eeuw verschenen die lieten zien dat dit echt niet altijd het geval was. Hoewel er genoeg geweldige titels verschenen, waren er ook games die alles behalve dat waren. Yoda Stories viel helaas in die tweede categorie.
Daarnaast stond Star Wars ook lange tijd bekend om het opzoeken van dat wat mogelijk was, het verleggen van grenzen, onmogelijke dingen mogelijk maken. Het was daarom zo bizar dat er met Yoda Stories zoveel stappen achteruit gezet werden. Op geen enkel vlak wist de game opvallend te zijn. Het was technisch gezien op de dag van release al een bijzonder achterhaalde game die op de PC enorm ouderwets aanvoelde. Niet op de goede manier. Ook op de Gameboy wist de game nergens interessant te zijn. De grootste Star Wars-fans lieten de game dan ook maar al te graag liggen.
Yoda Stories komt op alle fronten tekort
Yoda Stories werd uitgebracht onder de ‘Desktop Adventures’-reeks van LucasArts. In het spel had je Luke Skywalker onder de knoppen ten tijde van zijn training tussen The Empire Strikes Back en Return of the Jedi. Een tijdperiode waarin bijzonder interessante verhaalvertelling plaats kon vinden. Waarin voldoende actie plaats had kunnen vinden, waar het personage Luke diepgang kon krijgen. Maar niets van dat alles.
Al snel voelde Yoda een ‘disturbance in the Force’ en stuurde Luke er op uit met de missie om Han Solo en zijn gestolen Millennium Falcon terug te halen van de Stormtroopers op Tatooine. Hier was het aan Luke om door de woestijnen te lopen, schakelaars om te zetten, objecten van A naar B te brengen en tegenstanders om te leggen. Wanneer alle mini-puzzels op Tatooine tot een einde waren gebracht vervolgde Luke zijn weg naar een verborgen Battle Station van The Empire om daar opnieuw gelijkmatige puzzels op te lossen. Elk gebied werd als een missie gerekend, waarvan er vijftien aanwezig waren. Moeilijk werd de game nooit. Het moeilijkste was om vol te houden en door te gaan.
Het spel weet je nooit te grijpen. De missies zijn nergens leuk. En wanneer dit nu nog eens verpakt was in een mooi pakketje, had je in ieder geval nog iets leuks om naar te kijken. Maar ook op dat gebied was Yoda Stories een grote domper. Op momenten lijkt het zelfs dat er amper animaties aanwezig waren in de game. De bijzonder matige, simpele graphics maakte het soms moeilijk om te zien wat er nu precies op het scherm gebeurde en vooral op de Gameboy was het soms een bron voor je volgende migraineaanval. Het spel bestuurde ook compleet niet lekker, voelde traag en gaf geen genot zoals je van een spel mag verwachten.
Mislukking
Combineer dit met muziek die steeds herhaald bleef worden (wat vooral op de Gameboy door het schelle geluid bijzonder irritant werd) en je had genoeg redenen om het spel snel af te sluiten. De muziek kon ook niet uitgezet worden, tenzij je letterlijk je volume omlaag draaide. Nee, Yoda Stories was een mislukking aan alle kanten. Het design was minder dan matig, het geluid verschrikkelijk, de graphics afschuwelijk en de gameplay saai. Het was een grote wond die de naam Star Wars op gamegebied niet veel goeds deed…
Wat is jouw mening over deze game? Laat het ons weten!