Met de komst van de tweede film in de prequel-trilogie vervolgde George Lucas zijn epische saga. In Attack of the Clones zagen we hoe de Clone Wars eindelijk gestart werden, hoe Anakin zijn kalmte begon te verliezen en… de vader van Boba Fett.
Deze Jango Fett, die niet alleen als vader bleek te dienen (om zo het oorsprongverhaal van Boba te vertellen), bleek de originele blauwdruk te zijn voor al de klonen die de Clone War nodig zou gaan hebben. Echter was deze Jango ook een gevreesde Bounty Hunter die alles op alles wist te zetten om keer op keer zijn doel te bereiken. Deze Mandalorian stond niet alleen aan de wieg van één van de belangrijkste oorlogen die het universum ooit zou kennen, maar was ook het hoofdpersonage in zijn eigen videogame.
Jouw kans om premiejager Jango Fett te zijn
Bounty Hunter, verschenen voor PlayStation 2 en Nintendo GameCube (en later speelbaar gemaakt op PlayStation 3 en PlayStation 4) behoorde tijdens de originele release tot de top qua Star Wars games. De ‘third-person’ action/adventure-titel wist fans van de saga duidelijk te overtuigen van zijn krachten en kunnen. Vlak na de gebeurtenissen van The Phantom Menace vertelt de game het verhaal van Jango, om zo meer diepgang te geven aan het personage zoals je deze zag in de film. Door het verhaal zo te schrijven dat het langs (en tussen) de films kan bestaan, zorgt het voor bekende omgevingen en nieuwe ervaringen. Met de mysterieuze en gevaarlijke cult ‘Bando Gora’ als mogelijke dreiging, geeft Darth Sidious zijn leerling Darth Tyranus de opdracht om deze groepering, inclusief de Jedi leider, te vernietigen. Al snel wordt besloten dat dit een taak is voor een zeer bekwame Bounty Hunter. Raad eens wie het klusje mag gaan klaren? Niet Jango.
Omdat andere Bounty Hunters hun kans zien om klus te klaren om zo aan de goede kant van de duistere Sith te komen staan, moet de hunter het contract verdienen. Jango moet her hierdoor opnemen tegen grote rivalen zoals Montross en de kersverse Zam Wesell. Het is daarom noodzaak om meerdere Bounties te vinden door het hele melkwegstelsel om te bewijzen dat jij de perfecte keuze bent voor de taak van Tyranus. Uiteraard loopt niets zoals gepland en zak je snel af in de aangrijpende onderwereld van Star Wars. Gelukkig heb je meer dan genoeg mogelijkheden om jezelf hier doorheen te werken.
Omdat Jango een flink arsenaal heeft om zijn tegenstanders aan te pakken, is het misschien in het begin even wat lastig om je Bounty Hunter onder controle te krijgen. Met wapens als de Twin Blasters, Gauntlet Whipcords, Flamethrowers, Thermal Grenades, Sniper Rifles, Missiles, Heavy Blasters en Grenade Launchers is er voor elke klus een verschillende manier om je doel te behalen. Gooi daar het gebruik van de jetpack bij en je weet dat de mogelijkheden eindeloos zijn. Om het spel niet makkelijk te maken raakt alles wel op. Je kogels zijn schaarser dan je zou willen en de jetpack kan ook maar kleine stukjes vliegen. Alles behalve de Twin Blasters en Whipcord raken op, dus weet waar je aan begint wanneer je een actiescène in wil duiken.
Secundaire missies in Bounty Hunter
Een slimme manier om jou als speler langer bezig te houden dan je vooraf misschien zou denken, is de toevoeging van de secundaire missies. Missies die minder belangrijk zijn dan het hoofddoel, maar leuke extra’s vrij kunnen spelen en je toffe avonturen op gaan leveren tijdens het spelen. Terwijl je misschien achter een gevaarlijke leider van een kwaadaardige groep aan zit, kan het dus zomaar zijn dat je iemand anders in dezelfde omgeving ook meteen kunt ‘collecten’ om meer cash te verkrijgen. Om deze te herkennen (het is namelijk niet slim om zomaar op iedereen te gaan schieten), ga je via Jango’s helm de omgeving moeten scannen. Hierdoor zie je de wereld even daadwerkelijk vanuit de ogen van Jango terwijl je zoekt naar de jou gezochte ‘asset’. Wanneer je de persoon in kwestie gevonden hebt zal deze meting meteen aangeven hoeveel er op het hoofd staat van je target. En ook wat de status van je tegenstander moet zijn om de beloning te ontvangen. Warm of koud?
Het maakt van Bounty Hunter een zeer leuke game om te spelen. In de tijd van de originele release zag de game er grafisch indrukwekkend uit en was de 3D wereld een genot om in te spelen. Omdat deze wereld goed doordacht in elkaar zit, kost het soms daadwerkelijk wat denkwerk voordat je doorhebt hoe je van punt A naar punt B kunt gaan. Door te kruipen, springen, klimmen en vliegen ontdek je keer op keer hoe groot de spelwereld wel niet is. Het is daarom des te jammer dat de camera in de game op momenten gewoon niet mee lijkt te willen werken.
Technische mankementen en hoge kwaliteit tussenfilmpjes
Bounty Hunter moest een grote game worden. Het is daarom ook logisch dat Industrial Light and Magic, het special effects-huis dat alle visuele effecten doet voor de Star Wars films, erbij werd gehaald om de tussenfilmpjes in elkaar te zetten. Deze zijn uiteraard volledig digitaal waarbij personages goed lijken op hun evenbeeld uit de films. Deze ‘cut-scenes’ zien er, zeker voor het jaar waarin de game origineel verscheen, bijzonder indrukwekkend uit, helemaal op de originele 480p-resolutie.
Onder de streep is Bounty Hunter een zeer solide third-person action/adventure-game die goed in weet te spelen op het verhaal uit Attack of the Clones. Hoewel dat verhaal hier niet naverteld wordt zoals The Phantom Menace dat deed voor de eerste prequel-film, weet de game juist een interessante (en noodzakelijke) achtergrond te vertellen waardoor de personages in de film interessanter worden. Met slim ontworpen levels, toffe actie en de uitnodiging om her en der eerst na te denken voor je gaat schieten, is Bounty Hunter een geslaagde game te noemen. Dat was het in 2002 al en is het nu nog steeds.