Empire’s End is het laatste deel in de Aftermath Trilogie van Chuck Wendig. In dit deel volgen we niet alleen Norra Wexley en haar teamgenoten, Rae Sloane heeft ook een grote rol. Zij is op jacht naar Gallius Rax, hij heeft het gezag over de restanten van de Empire, haar Empire, en ze zet alles op alles om hem te vinden en haar Empire terug te krijgen. Ondertussen heeft Norra haar eigen wraakmissie, zij doet er alles aan om Rae Sloane te vinden en haar te laten boeten voor wat ze haar en de New Republic heeft aangedaan. In Life Debt heeft ze Norra’s man gehersenspoeld en de New Republic aangevallen. Norra volgt haar naar Jakku waar beide vrouwen een hoop problemen staan te wachten.
De resterende vloot van de Empire heeft zich boven de planeet Jakku verzameld wanneer Norra en haar team daar arriveren. Terwijl Norra en Temmin’s battle droid Mister Bones op Jakku stranden en daar een groot avontuur beleven in hun achtervolging van Sloane, keren Temmin en de rest van het team terug naar de New Republic, waar ze met Leia en Han een plan bedenken om Norra te helpen.
Gallius Rax is ondertussen druk bezig met het uitvoeren van het noodplan van Palpatine. Hij verzamelt niet alleen de restanten van de Empire, hij verzamelt ook kinderen op Jakku en maakt zich klaar om het sterrenstelsel te verlaten en een nieuwe Empire op te bouwen waarmee hij later terug kan keren.
Dit alles eindigt in de Battle of Jakku, een veldslag waar we al meerdere keren over gehoord hebben en waar we het eindresultaat van in The Force Awakens kunnen zien.
In Empire’s End krijgen we een vrij diepe blik in de werking van de politiek van de New Republic. We zien hoe Mon Mothma haar best doet om alles op een fatsoenlijke manier werkend te houden terwijl andere politieke figuren het haar niet makkelijk maken. Het is erg interessant om te zien hoe de New Republic in het begin functioneert en wat hierin de rollen van Mon en Leia zijn.
Wendig laat ook meer zien van de motivaties die leiden tot de vorming van de First Order, de beginselen worden uit de doeken gedaan en we krijgen een hint die lijkt te wijzen naar Supreme Leader Snoke.
Van het gevecht boven Jakku zagen we eerder al een stukje in Claudia Grey’s Lost Stars, maar in Empire’s End zitten we op de eerste rij terwijl de krijgsmachten van de New Republic en de Empire alles op alles zetten om elkaar uit te roeien. De Super Star Destroyer Ravager, heeft de hoofdrol in een indrukwekkende manoeuvre die verklaard hoe deze neerstortte op Jakku. Hoewel het een ontzettend groot gevecht is volgen we maar een klein aantal aspecten. We krijgen een close-up van een aantal situaties, terwijl we toch een vrij goed beeld krijgen van het grotere gevecht er omheen.
Net als de voorgaande delen heeft ook Empire’s End een stel minpunten, zo slaagt Wendig er ook deze keer niet in om de stemmen van Han en Leia goed te vertolken, ze voelen niet echt als Han en Leia aan. Ook is het erg jammer dat Han in een situatie met de kleine Ben afgeschilderd wordt als iemand die nog nooit eerder een kind gezien heeft, dat kwam ontzettend ongeloofwaardig over. Net als de situatie waar Chewbacca in verkeerd, we zien en leren niet veel over de Wookiee, maar wat we wel krijgen komt nogal ongeloofwaardig ver in de context van de films. Hoewel ik verwacht dat deze situatie later veel uitgebreider verteld zal worden en er dan wellicht het een en ander opgeklaard wordt.
Verder had ik heel graag wat meer informatie gehad over het noodplan van Palpatine, daar werd naar mijn mening te weinig aandacht aan besteed. Maar wellicht dat ze dit ook open laten voor later.
Hoewel Norra en Sloane de grootste verhaallijnen hebben heeft Sinjir ook een grote rol. Hij krijgt veel meer emotie en onthult wat meer van zijn geschiedenis. Hij is zeker weer een van de betere aspecten van het verhaal.
De schrijfstijl is hetzelfde als we van Wendig gewend zijn, we krijgen weer een groot aantal korte zinnen en fragmenten waarmee Wendig vooral tempo lijkt te willen maken. Niet iedereen zal een fan zijn van zijn stijl. Maar zolang het verhaal je een beetje aanspreekt zul je er vrij snel doorheen vliegen, al is het net als zijn voorgangers geen pareltje. Vond je Aftermath en Life Debt helemaal niets? Dan zul je Empire’s End ook niet geweldig vinden.
Kon je van van de eerste twee delen wel genieten? Dan is Empire’s End ook helemaal wat voor jou en een degelijke afsluiter van de trilogie.
Met dank aan Century Books voor het beschikbaar stellen van een kopie van Rogue One: A Star Wars Story voor deze review.