Andor

Andor Aflevering 11: Daughter of Ferrix Review

Schaak... mat?

Andor weet in haar elfde aflevering precies te doen wat het moet doen. Het zorgt ervoor dat elk van de vele personages op de juiste plek staat om richting de aankomende finale te gaan. Terwijl de serie dit doet bewijst het nog eens dat het kwaliteit van de bovenste plank af kan leveren.

Deze review staat vol met spoilers. Heb je de aflevering nog niet gezien, stream deze dan, voor het lezen, eerst op Disney+.

Review Aflevering 1: Kassa

Review Aflevering 2: That Would Be Me

Review Aflevering 3: Reckoning

Review Aflevering 4: Aldhani

Review Aflevering 5: The Axe Forgets

Review Aflevering 6: The Eye

Review Aflevering 7: Announcement

Review Aflevering 8: Narkina 5

Review Aflevering 9: Nobody’s Listening!

Review Aflevering 10: One Way Out

Het is even een stap terug op het gebied van actie, na de fantastische aflevering van vorige week. Waar we toen zowat de hele aflevering op het puntje van onze stoel zaten, doet Andor het dit keer weer wat rustiger aan. Precies zoals we inmiddels gewend zijn van de serie. Een nieuwe ‘arc’ begint deze week, die volgende week al moet eindigen. Na de ontsnapping van Narkina 5 vinden we Cassian en Melshi terwijl ze alles op alles zetten om uit de ogen van de Imperials te blijven. Dat hun daadwerkelijke plan tegengezeten gaat worden door twee aliens, die mij vaker dan eens deden denken aan Tom, Bert en Bill uit de Hobbit, hadden ze even niet voorzien. Het idee dat ze boven deze wezens stonden en konden pakken wat ze wilden is een prachtig contrast met hoe The Empire normaliter poogt te handelen. Echter, hier lukt het niet en blijken er geweldloze manieren te zijn om bij het uiteindelijke doel te komen.

Ondertussen blijkt Maarva het leven te hebben gelaten. Iets waar we langzaam maar zeker een beetje op voorbereid werden in eerdere afleveringen. Het is bijzonder jammer om nu al afscheid te moeten nemen van actrice Fiona Shaw, maar het verlies zal een dikke stempel op de serie drukken. De kracht van het schrijftalent achter Andor knalt in deze momenten van het scherm. Het moment dat een droid je ware emoties laat voelen, weet je dat er achter de schermen bijzonder goed nagedacht is over de manier van het brengen van bepaalde dialogen. Deze aflevering duwt duidelijk de EMO in B2EMO en de vergelijkingen met Wall-E mogen wederom gemaakt worden.

Aan de andere kant is Bix nog maar een schaduw van wat ze ooit was. Merkbaar verzwakt door de intense martelingen weet ze nog steeds tegen te werken en de Imperials vooral niet te geven waar ze naar zoeken. Ook merkbaar verzwakt is Mon Mothma, al is het bij haar minder lichamelijk. Gesprekken over het verleden en de toekomst blijken met veel aarzelen en tranen gevoerd te worden, helemaal nu haar dochter hierbij betrokken lijkt te raken. Het is voor het eerst dat we scheuren zien in het normaliter sterke gezicht van Mon Mothma.

De scènes tussen Stellan Skarsgård en Forest Whitaker, die Luthen en Saw spelen, kunnen ook weer zorgen voor de nodige gesprekken. Er is een strijd te voeren. Maar wat rechtvaardigt het einddoel? Is het mogelijk om met levens van anderen te spelen wanneer het doel dat nodig heeft? Is opoffering eerlijk wanneer zij die zich gaan offeren hier niet van weten en geen keuze hebben? Het opvliegende karakter van Saw is als een perfecte spiegel voor de rustigere Luthen wanneer dit soort zaken besproken worden. De tijd is nu om actie te ondernemen. De tijd van offers. De tijd van oorlog.

Die oorlog lijkt dan ook al een beetje gevoerd te worden wanneer Luthen net boven een planeet staande wordt gehouden. Terwijl de Imperials hem vast weten te houden in een trekstraal doet hij alles wat hij kan om te ontsnappen. En dat is precies wat zijn tegenstander niet aan zag komen. Wederom laat Andor hier zien hoe verzonken The Empire is in hun eigen macht. Een klein schip is als een vlieg op een voorruit. Maar toch weet Luthen te ontsnappen, behoorlijk wat schade te doen en verschillende TIEs uit de lucht te halen. Wanneer zijn schip lijkt te veranderen in het lichtzwaard van Darth Maul weet je dat je beter even de andere kant op kunt vliegen…

Hoewel de gehele aflevering mij opnieuw van voor tot achter wist te boeien, vraag ik me nog steeds af wat er nu met Syril Karn moet gebeuren. Het personage lijkt soms een beetje vergeten te zijn. Hoewel er een sterke introductie was in de eerste drie afleveringen, lijkt Karn steeds minder te doen. Hoewel zijn verhaal in deze aflevering een nieuwe start lijkt te krijgen, voelt het personage toch een beetje te weinig gebruikt. Helemaal nu we zien hoe hopeloos hij is om door te gaan. En hopeloze mensen kunnen enorm gevaarlijk zijn voor iedereen die op hun pad komt.

De elfde aflevering van Andor komt tot een enorm sterk einde waarbij je gewoonweg niet kunt wachten tot volgende week. Cassian’s wereld lijkt in te storten terwijl hij over de stille zee staart. Iets wat hij in Rogue One ook deed, al stortte daar net iets meer in dan alleen zijn wereld. De serie weet menselijke emoties (en die van droids) te mixen met sterke plotlijnen, geweldige acteerprestaties en laat ons achter met een gevoel dat we door willen. Andor weet in haar elfde aflevering precies te doen wat het moet doen. Het zorgt ervoor dat elk van de vele personages op de juiste plek staat om richting de aankomende finale te gaan. Terwijl de serie dit doet bewijst het nog eens dat het kwaliteit van de bovenste plank af kan leveren.

Star Wars Awakens
Een gezellige, sfeervolle community en een veilige omgeving waarin liefhebbers van popcultuur een hechte groep vormen.
Klik in dit vakje om meteen deel te nemen!