Met mijn dertig jaar op deze planeet ben ik zo’n zesentwintig jaar geobsedeerd door Star Wars. Op vroege leeftijd wisten mijn ouders me kennis te laten maken met de saga. En hoewel ik de films inmiddels letterlijk honderden keren heb gezien, is er iets wat ik nooit meer heb mee mogen maken sinds die eerste keer. Een speciale gelegenheid.
Herinner jij je nog de eerste keer dat je A New Hope zag? Toen je The Empire Strikes Back voor het eerst aan je voorbij zag trekken? Het gevoel dat je had tijdens je eerste ontmoeting met de ewoks? Ja, ik kan het me nog goed voor de geest halen. De impact die de films op me hadden. Het gevoel, de liefde die bij mij ontstond. Nooit meer daarna was het bekijken van een film zo alles bepalend. Natuurlijk, er waren momenten dat ik episode I, II, III en VII voor het eerst zag en met het nieuwe seizoen van Rebels zie ik elke week een stukje nieuw Star Wars. Maar nooit was het zo als met de originele trilogie. Nooit was het zoveel betekenend.
De kracht van Star Wars zit hem in het feit dat het nooit eindigt. Elke keer weet het weer een nieuwe generatie aan te trekken. Met The Force Awakens gebeurde het vorig jaar nog dat een groep kinderen voor het eerst kennis maakte met de franchise. Dit, terwijl een generatie daarvoor Star Wars kent door de avonturen uit Clone Wars op tv. De generatie daarvoor kent Star Wars door de hype rondom The Phantom Menace, enzovoorts. Steeds weten nieuwe generaties zich te voegen bij de oude garde, de fans die al heel wat jaren mee gaan. Natuurlijk wordt het ook doorgegeven. Ouders, die vijftien jaar geleden helemaal gek werden door de liefde voor de prequels, vinden met Clone Wars en Rebels een perfecte ingang om hun younglings te voorzien van Star Wars liefde.
Het kan echter ook zo zijn dat het een generatie over slaat. En dat is wat ik afgelopen maand mocht beleven. Door de ogen van een vriend van me. Zevenentwintig jaar, nooit Star Wars gezien. En hoewel ik vaker dan eens aan heb gedrongen om toch eens te starten met de serie, kwam het er maar nooit van. Vaak werd besproken in welke volgorde de saga bekeken moest worden, vaak waren er beloftes om te gaan kijken. Maar met de komst van Star Wars naar Netflix was er geen excuus meer. Hij moest en zou Star Wars zien. De belofte dat hij na zijn vakantie helemaal bij was met de films, was er eentje die ik niet kon vergeten. Niet veel later kreeg ik een sms van hem.
Alle sagafilms werden door hem bekeken. In een korte tijd verslond hij de films. Original, Prequel, Sequel. Een fan werd geboren. Hij genoot, hij vond het geweldig. Battlefront werd meteen aangeschaft voor zijn console en inmiddels loopt hij met een Star Wars onderbroek door het leven. Ik geniet hier van. Ik geniet hier enorm van. Met hem praten over Star Wars is verfrissend. Het is nieuw. Het is anders dan wanneer ik met mensen spreek die al twintig jaar of langer hun liefde voor Star Wars met zich mee dragen. Hij heeft de tijd van de veranderingen in de Special Editions niet meegemaakt. Hij weet niet of Han of Greedo eerst moet schieten. Hayden zit voor hem altijd in Return of the Jedi. Yup Nub is hem onbekend en in zijn ogen is er altijd een CG monstertje dat staat te zingen bij Jabba. En voor hem zit diezelfde Jabba altijd al in A New Hope. Dit is zijn Star Wars. Voor ons is het misschien de derde, vierde versie van de film, maar voor hem is dit de originele versie. De versie die hij als eerste zag. De versie die van hem een fan wist te maken.
Het universum ligt nu voor hem open. De ogen glinsteren wanneer de woorden ‘Rogue One’ vallen. Dit terwijl hij twee maanden geleden niet wist wat het inhield. Hij kende Darth Vader, hij wist wie Luke was, maar de Saga was hem onbekend. Tijdens de gesprekken ontdek ik Star Wars ook een beetje opnieuw. Ook al heb ik de films honderden keren gezien. Zijn nieuwe passie, zijn optimisme en zijn liefde voor Star Wars deden mij denken aan mijn eerste keer. En deden me beseffen dat ik niet kan wachten om later, wanneer ik kinderen heb, met hen naar deze films te kijken. Om het stokje over te dragen aan opnieuw een volgende generatie.
De afspraak om samen naar Rogue One te gaan is gemaakt. De fanbase is weer met een persoon gegroeid. En door zijn ogen, de ogen die Star Wars pas net ontdekken, geniet ik mee. Waar alles nieuw is voor hem, voel ik me als een oude, vastgeroeste ziel, die niet anders weet. Als een Master voor zijn Padawan. Een nieuwe generatie ontstaat. En zal blijven ontstaan.